Uitbreiding vee-industrie versus Cittaslow

Westerwolde is Cittaslow
Cittaslow is het internationale keurmerk voor gemeenten die op het gebied van leefomgeving, landschap, streekproducten, gastvrijheid, milieu, infrastructuur, cultuurhistorie en behoud van identiteit tot de top behoren. Toch laat de gemeente megastallen bouwen.

De PvdD Vlagtwedde reageert met een persbericht:

Uitbreiding vee-industrie versus Cittaslow
23-09-2016

De gemeente Vlagtwedde profileert zich als een duurzame, gezonde en groene gemeente, die zich heeft aangesloten heeft bij Cittaslow, waarin onder andere uitgegaan wordt van kleine, lokale, exclusieve landbouw.

De realiteit is echter dat binnen onze gemeente regelmatig megastallen toegestaan worden, uitbreidingen plaatsvinden en mestbassins worden aangelegd; bedrijven of zaken die een aanslag plegen op dierenwelzijn, volksgezondheid, milieu en ons prachtige landschap.

De Partij voor de Dieren heeft de afgelopen twee jaar voortdurend gevraagd om het monitoren van water, bodem en lucht, het uitvoeren van milieueffect rapportages en gewezen op de gevolgen en de risico’s t.a.v. dergelijke grote veebedrijven. Het college is nog niet doordrongen van de noodzaak hiervan en blijft wat onze partij betreft met het overgrote deel van de raad achter de feiten aanlopen wat betreft de intensieve veehouderij.

Ook afgelopen vergadering, dinsdag 13 september, heeft Seine Lok, uit hoofde van het college, een hard “nee” laten horen op de vraag van Edith van der Horst, of men van plan is de kleinschalige landbouw te steunen en stimuleren in onze gemeente. De Partij voor de Dieren moet wederom vaststellen dat aan het predicaat Cittaslow, op dit gebied, geen inhoud wordt gegeven maar het vooral de functie heeft van mooi uithangbord.

Edith van der Horst
Fractievoorzitter Partij voor de Dieren Vlagtwedde.

Columnist levert zelf drogredenen tegen bezwaar megastal door PvdD

Onder de titel “Commentaar: megastal goed voor dierenwelzijn en diergezondheid” gaat columnist Hans Berens in op de actie door Partij voor de Dieren (PvdD) Groningen tegen een aanvraag voor een grote veestal.

Berens schrijft op de site van de Gezinsbode:
De PvdD verdient alle steun, maar maakt het zichzelf lastig als ze zich van oneigenlijke argumenten bedient. Dat is het geval bij het protest van afgelopen week tegen een geplande megastal binnen de stadsgrenzen, aan de Winschoterweg. Kelder wijst er in raadsvragen op ‘dat ook koeien in de vee-industrie weinig leed bespaard blijft. De dieren zijn in megastallen vaak veroordeeld tot levenslange opsluiting, zien nooit het daglicht en zijn voortdurend gestresst doordat ze in onnatuurlijk grote groepen moeten samenleven.
Tot zover het citaat.

En met de titel boven zijn commentaar draagt Berens zelf oneigenlijke argumenten aan tegen het protest van Gerjan Kelder.
Hij schrijft ook: "Wat Kelder als probleem beschouwt, is in grote lijnen eigen aan álle melkveebedrijven, óók kleinschalige, en óók biologische. Moderne ‘megastallen’ vormen ten aanzien van dierenwelzijn en diergezondheid een verbetering ten opzichte van oudere, veelal uit de jaren zeventig daterende koeienstallen."

Dierenwelzijn en diergezondheid kunnen minder slecht zijn dan eerdere en bij kleinere melkveehouders, de grotere stallen maken welzijn en gezondheid nog niet goed of zelfs maar goed genoeg.
Voor wie uitgebreid wil lezen over de bezwaren tegen bio-industrie, kijk eens naar deze drogredenen en hun ontkrachting.

Geld in een bodemloze put

Lidwien Schuitemaker schreef het al in een ingezonden brief in de Gezinsbode van 1 november: in de stad Groningen gaat het geld in een bodemloze put. En "de bekende chantagetruc wordt opgevoerd: de regiotram laten doorgaan omdat al zoveel kosten zijn gemaakt. Dat geld naar dure communicatiebureaus, adviseurs, projectontwikkelaars en bouwbedrijven. Het volgende onzinnige en geldverslindende project ligt al klaar: een kabelbaan met geblindeerde cabines, om inkijk te voorkomen in de huiskamers van Stadjers."

Ook Gerjan Kelder van de PvdD laat weten:
‘Behalve een gespecificeerde kosten/baten-analyse betreffende stoppen met het Forum en duidelijkheid over de kosten van het nieuwe onderzoek, wil Kelder ook weten wanneer het college heeft besloten tot een ‘feestelijke start’ van de bouw van het Forum op 31 october. Deze datum is namelijk zeer onlangs, 19 oktober, naar buiten gekomen, nadat het college was gevallen over de tram. Kelder: “Dat deed bij mij het boze vermoeden ontstaan dat dit ‘feestje’ alleen maar is gepland om duidelijk te maken dat met het Forum al is begonnen en dat we daar echt niet meer mee zouden kunnen stoppen zoals met de tram. Maar ik geloof daar helemaal niets van. Het blijft voor de Partij voor de Dieren onbestaanbaar dat in deze stad gesubsidiëerde banen verdwijnen, terwijl er miljoenen worden geïnvesteerd in een lege kolos.”

Tot zover Kelder.
Om dierentermen te blijven:
Lopen politici aan de leiband van bouwbedrijven, projectontwikkelaars en consultants?

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. En deze oubollige opmerking sluit weer helemaal aan bij de foto op de voorpagina van de Gezinsbode van mensen in klederdracht die soep en broodjes presenteren bij de starthandeling van het Groninger Forum.

Diervriendelijke oplossingen voor ganzenoverlast

Anja Hazekamp is statenlid voor de Partij voor de Dieren in Groningen. Mariken Jongman is bestuurslid Partij voor Dieren afdeling Groningen. In het Dagblad van het Noorden van 12 november geven ze de volgende oplossingen voor ganzenoverlast:
- Richt natuurgebieden anders in, waardoor de ganzen er niet graag overnachten of nestelen en zorg voor voldoende voedselaanbod in de natuurgebieden.
- Lok ganzen naar gebieden waar zij geen schade kunnen aanrichten, door deze terreinen in te zaaien met witte klaver. Ganzen zijn er dol op. Ze blijken dit vijf maal zo lekker te vinden dan bemest grasland. Witte klaver zorgt bovendien voor een rijk bodemleven (Louis Bolk Instituut), wat ook weer goed is voor andere weidevogels.
- Stop met het afschieten van vossen, zoals nu op grote schaal gebeurt in Groningen. De aanwezigheid van een vos is bedreigend voor ganzen, die het hazenpad zullen kiezen.
- Verminder bemesting van productievelden, zodat er minder van het eiwitrijke gras groeit waar ganzen zo dol op zijn.
- Verjaag ganzen van de akkers en weilanden, door diervriendelijke verjaagmethoden.

In de video hieronder vertelt Dierderik van Liere over zijn methode om ganzen te verjagen met een bewegende draad die gespannen wordt in een weiland.

Van Liere from Albert Brunsting on Vimeo.

- Ganzen houden van een open landschap, waar ze alle ruimte hebben om te landen en op te stijgen. Leg daarom natuurlijke barrières aan, zoals heggen en houtwallen. Laat koeien weer grazen in de wei, zodat ganzen minder ruimte krijgen.

Hortus Haren wil vraatzuchtige reeën afschieten

De Hortus Haren in de provincie Groningen wil vraatzuchtige reeën afschieten. De PvdD Groningen is uiteraard tegen en suggereert het bouwen van een hek. De Hortus heeft te weinig geld.

Altijd al eens een proefdierenlab van binnen willen zien?

Dat kan.
PvdD politica Esther Ouwehand bezocht eind februari het proefdierlab van de Rijksuniversiteit Groningen.
Ze maakte een groot aantal foto's die zij presenteert op haar weblog.

Vergiftiging van honden en vossen met strychnine in Oost-Groningen

Met deze mail wil ik de Partij voor de Dieren attenderen op een voorval in het gebied "De Bruil", tussen Ter Apel en de Duitse grens. Wij wonen op de Bruilweg en wandelen vaak in dit gebied dat is opengesteld voor het publiek. De eigenaar van dit gebied is een Duitser die vlak over de grens woont. In dit gebied wordt gejaagd, een jachtopziener woont bij de Ter Apelersluis. Door het gebied open te stellen voor wandelaars is subsidie voor onderhoud en aanleg verkregen.

Na een wandeling, zondag 14 februari werden twee van mijn drie honden ziek. Erg ziek. Trillen op de poten hevige diarree en overgeven. Op zondag avond naar de dienstdoende dierenarts, honden aan het infuus. Dierenarts erg bezorgd, honden meerdere dagen opgenomen in de dierenkliniek. Gelukkig is dat toen goed gegaan. De diagnose van drie dierenartsen was dat zij van een kadaver zouden hebben gegeten dat door ontdooien en weer bevriezen erg gemene bacteriën zou hebben bevat. Dierenartsen vroegen mij nogmaals te kijken of er botjes te vinden waren.

Afgelopen zaterdag, twee weken na het voorval, gingen wij weer wandelen in de Bruil en besloot ik te kijken of er nog botjes te vinden waren. Die vond ik niet, wel witte hoopjes smurrie. Mijn jongste hond een Tatra teefje, twee jaar en ondeugend, vrolijk en erg lief, nam een snoekduik en at van deze hoopjes. Twee uur later zaten we bij onze eigen dierenarts in Ter Apelkanaal. Er was geen redden meer aan een uur later hebben we moeten besluiten haar in te laten slapen. De koorts was niet meer te meten, epileptische aanvallen, verlamming van de ademhaling enz. enz.

De conclusie was nu anders: vergif. Had ik dit geweten dan was ik natuurlijk nooit terug gegaan met mijn honden.... Maar dat is een pijnlijke wetenschap, achteraf en hier hebben wij nu niets meer aan. We hebben de witte hoopjes meegenomen en er zijn monsters van ontlasting, braaksel genomen. De volgende dag zijn we terug gegaan naar de Bruil om eventuele resten vergif op te ruimen zodat er niet nog meer slachtoffers zouden vallen. Toen vonden we ook het karkas van een prachtige vos. Resten braaksel, diarree en de vos meegenomen en afgeleverd bij onze dierenarts. De vos is ingevroren (een prachtig jong dier) bij onze dierenarts. De monsters zijn naar De Geneeskundige dienst in Deventer gestuurd (175 euro per monster....) om erachter te komen welk gif is gebruikt. Gezien de symptomen denkt onze dierenarts aan Strychnine (al 10 jaar verboden in Nederland?), maar we moeten het onderzoek afwachten.

Maandag 1 maart heb ik aangifte gedaan bij de politie. Ze waren vriendelijk, hebben alles genoteerd, maar nemen geen actie omdat we niet weten wie de dader is. Op zich kan ik begrijpen dat dit een moeilijk te onderzoeken zaak is, anderzijds denk ik dat het toch de rol van de politie is om juist op zoek te gaan naar de dader. Onbevredigend dus.

De Geneeskundige dienst vertelde onze dierenarts dat er in Zeeland ook een zaak van vergiftigd vlees is geweest en dat hierdoor een kind is overleden doordat het ook hier in een voor het publiek toegankelijk gebied is voorgevallen.

De jachtopziener was niet blij met het verhaal over gif. Hij vertelde onmiddellijk dat jagers altijd de schuld krijgen, maar dat hij absoluut geen belang heeft bij het neerleggen van vergif omdat zij daar ook met hun honden komen. Enkele momenten later vertelde hij momenteel niet veel in dit gebied te komen omdat het jachtseizoen is afgelopen. Waarmee het risico voor zijn honden natuurlijk veel kleiner is... Ik weet niet of hij de waarheid spreekt want ik kan me ook voorstellen dat een vos een concurrent van een jager is en dat vergif wordt neergelegd om de vossen te doden.

Een andere mogelijke belanghebbende bij het doden van vossen in De Bruil zijn de Duitse boeren die achter dit gebied wonen. Zij hebben pluimvee... Ik heb hen daar eerder in vossenholen zien graven en met geweren zien zwaaien.

Ik probeer zo veel mogelijk bekendheid te geven aan de vergiftiging van onze lieve Nouschka om bewustwording van de gevaren voor andere honden eigenaars te krijgen. Maar ik hoop ook dat een jacht-gerelateerd voorval als dit door De Partij voor de Dieren kan worden gebruikt bij het op de politieke agenda krijgen van dit soort afschuwelijke praktijken.

Onze dierenarts, Susanne Grol uit Ter Apelkanaal is woedend en wil op alle mogelijke manieren meewerken aan interviews en andere mogelijke acties. Eigenlijk willen we verder actie ondernemen, maar we weten niet goed wat we nog kunnen ondernemen. Wellicht kunt u ons nog wijzen op verdere mogelijkheden?

Met vriendelijke groet,

Martha Visser
Ps
Ik wil er nog even aan toe voegen dat de jachtopziener gisteravond bij me aan de deur kwam. Hij wilde toch terug komen op mijn melding omdat hij het heel vervelend vindt. Hij vertelde dat er enkele jaren geleden op de Duitse grens ook een hond vergiftigd is, op dezelfde manier. Hij gaat praten met de Duitse jachtopziener om ook de Duitsers te attenderen op dit voorval. Hij denkt dat de dader iemand moet zijn die financieel wat te winnen heeft bij het doden van vossen. Tevens vertelde hij dat de opbrengst van de jacht, het afgelopen seizoen, erg is tegen gevallen. Vossen krijgen hier de schuld van. Hij formuleerde het als volgt: "net als onder alle andere mensen zijn er ook onder de jagers verkeerde types. Een individu kan altijd besluiten iets verkeerds te doen". Hij wees het gebruik van gif zelf hartgrondig af: "je hebt er geen enkele controle over en het treft altijd de verkeerde". Hij gaat doen wat hij kan om bewustwording/melding te bevorderen.

Ik was wel erg ingenomen met zijn houding hoewel we op het onderwerp jagen nooit tot elkaar zullen komen.

Vuurwerk leidt tot milieuvervuiling

De foto rechts is begin februari gemaakt. Het toont de resten van vuurwerk, voornamelijk vuurpijlen en en niet van rotjes. Veel resten zijn van plastic.
Het vuurwerk is afgestoken in een gewone straat op minstens 10 meter afstand (lager). Hoogstens is er wat vuurwerk extra verzameld vanwege de omringende muren.
Het geeft een indruk van de hoeveelheid slecht afbreekbaar materiaal wat over een stad verspreid wordt.

Zie ook de vragen van het lid Ouwehand (Partij voor de Dieren) aan de ministers van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer over de gevolgen van vuurwerk:

1. Bent u bekend met de cijfers van het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap, over dat er tijdens de afgelopen jaarwisseling 297 mensen zijn behandeld voor (ernstig) oogletsel als gevolg van vuurwerk, een stijging van 10% ten opzichte van vorig jaar?
2. Hoe beoordeelt u dit aantal slachtoffers, in de wetenschap dat het in 56% van de gevallen om omstanders ging die zelf geen vuurwerk hadden afgestoken? Welke verantwoordelijkheid voelt u voor de veiligheid van deze mensen en op welke wijze geeft u daar invulling aan?
3. Hoe beoordeelt u het ernstige letsel dat aan een derde van de 347 behandelde ogen is aangericht in termen van zowel de gezondheidsschade en de gevolgen voor de patiënt zelf, als van de maatschappelijke kosten die gemoeid zijn met de behandeling en het mogelijke optreden van een vorm van arbeidsongeschiktheid?
4. Deelt u de zorgen van het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap over de oogbeschadigingen die onherroepelijk optreden op dagen dat in Nederland door iedereen vuurwerk mag worden afgestoken? Zo ja, hoe groot zijn in dit opzicht de zorgen van het kabinet over de gevolgen van consumentenvuurwerk voor de volksgezondheid en op welke wijze komen die tot uiting in uw beleid? Zo neen, kunt u toelichten waarom niet?
5. Bent u van mening dat het huidige beleid voor het afsteken van consumentenvuurwerk afdoende is om oogletsel- en andere schade te voorkomen? Zo ja, waar baseert u dat op en hoe verhoudt uw mening zich tot de recente cijfers van het NOG?
6. Deelt u de mening dat een verbod op consumentenvuurwerk de beste preventieve maatregel is om oogletselschade als gevolg van vuurwerk te voorkomen? Zo ja, welke conclusies verbindt u daaraan? Zo neen, kunt u toelichten waar u uw mening op baseert?
7. Is het waar dat er over de jaarwisselingen 2008-2009 en 2009-2010 geen cijfers beschikbaar zijn over de belangrijkste luchtverontreiniging die uit de verbrandingsprocessen vrijkomt ? Zo ja waarom is dat en kunt u deze cijfers alsnog beschikbaar stellen?
8. Kunt u aangeven in welke mate de hoge concentraties koper, strontium, kalium, calcium, antimoon, ijzer, aluminium, titanium, lithium, natrium, magnesium, barium, zink, chloor, zwavel en fosfor in vuurwerk zorgen voor de vervuiling van lucht, grond en water? Zo neen, is het gezien de volksgezondheid en het milieu niet gewenst dat hier duidelijke gegevens over verschijnen?
9. Bent u bekend met de gevaarlijke omstandigheden waaronder werknemers moeten werken in met name de Chinese vuurwerkindustrie, die 90% van al het vuurwerk produceert? Welke cijfers zijn bij u bekend over het aantal explosies dat daar plaatsvindt en het aantal (dodelijke) slachtoffers dat daarbij jaarlijks te betreuren valt? Welke verantwoordelijk voelt u voor deze werknemers?
10. Deelt u de mening dat vuurwerk ernstige nadelen met zich mee brengt voor de volksgezondheid, milieu en dierenwelzijn, en dat de samenleving als gevolg van het afsteken van vuurwerk met hoge kosten wordt opgezadeld, oa. door de vernielingen die het gebruik van vuurwerk elk jaar met zich meebrengen? Zo ja, kunt u aangeven hoe zwaar u deze nadelen weegt? Zo neen, hoe ziet u het dan?
11. Bent u, gezien de vele negatieve gevolgen van vuurwerk, bereid over te gaan op een verbod op consumentenvuurwerk in het belang van de gezondheid van mens, dier, natuur en milieu? Zo ja, op welke wijze en termijn? Zo neen, waarom niet?

Tenslotte een half jaar later zijn de plastic resten via de regenpijp naar beneden gespoeld:

Sojacolademelk

Persbericht, 15-12-2009. De Partij voor de Dieren in Groningen ondersteunt het 3FM Serious Request in het Glazen Huis en onderstreept hierbij het belang van meer plantaardige voeding in het westen voor de derde wereld. Op verschillende plekken in de stad kunnen mensen gratis warme chocolademelk op sojabasis drinken en naar eigen inzicht een bijdrage in de giftenpot stoppen. Alpro, fabrikant van sojaproducten, stelt de soja beschikbaar en verdubbelt de opbrengst.
De chocolademelk is volledig plantaardig en gebaseerd op sojadrank van Alpro, die verbouwd wordt op originele landbouwgrond, niet onttrokken aan het regenwoud. Zo zijn de nadelige gevolgen van melkproductie te vermijden. Overconsumptie van vlees en zuivel is de grootste oorzaak van de honger in de wereld en heeft verwoestende gevolgen voor klimaat, milieu en volksgezondheid.
Boeren kappen massaal regenwoud voor veevoerplantages en de helft van de wereldgraanoogst verdwijnt in de maag van landbouwdieren. Derde wereldgronden die eeuwenlang werden gebruikt om voedsel op te verbouwen, worden in steeds sneller tempo opgekocht door investeerders en veranderd in plantages voor de internationale veevoedermarkt.
Onderzoek van het Centrum voor Landbouw en Milieu heeft uitgewezen dat één koe jaarlijks net zoveel broeikasgas uitstoot als een auto die 70.000 kilometer rijdt. Koeienscheten en mest produceren wereldwijd één derde van het methaangas. Methaan warmt de aarde 20 keer zo snel op als CO2. De kunstmest, antibiotica en hormonen die de koeien krijgen toegediend, spoelen weg en komen in het drinkwater terecht, vernietigen koraalriffen en zijn de oorzaak van enorme 'dead zones' zonder enig leven in de oceanen. Voeg daaraan toe dat de productie van een litertje melk ook nog zo'n 990 liter water vergt en het zal duidelijk zijn dat we het hier hebben over een zeer onduurzame sector.
Melk is erg belangrijk voor kalfjes (die na de geboorte gelijk bij hun moeder worden weggehaald), maar niet voor mensen. 45% van de Nederlanders lijdt aan overgewicht door met name een te hoge consumptie van dierlijke eiwitten. De Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) heeft vorig jaar vastgesteld dat stimulering van zuivel- en vleesconsumptie tot duizenden doden per jaar zal leiden. Diverse wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat het consumeren van vlees en zuivel de kans op kanker en hart- en vaatziekten vergroot.

Doe een effectievere proef met niet bestrijden muskusratten

Tot verdriet en woede van de PvdD Groningen hebben de gedeputeerden van de Provinciale Staten van Groningen besloten om een proef met niet bestrijden van muskusratten niet uit te voeren. De reden daarvoor is dat het teveel zou kosten in deze economisch zware tijden. De proef was in de steigers gezet omdat getwijfeld werd aan de efficiëntie waarmee de muskusratten werden bestreden. Het kost nogal wat aan salaris voor de vangers in vergelijking tot de geringe schade die de “waterwoelers” doorgaans aanrichten.
In het buitenland zijn de muskusratten nauwelijks schadelijk en dat heeft te maken met de manier waarop daar de watergangen lopen en ingericht zijn. Men geeft aan de vrije natuur langs de oevers brede stroken die met rust worden gelaten. Het is het graafwerk in steile oevers wat leidt tot inzakken van slootkanten. En de Nederlandse agrariërs benutten graag het land tot vlak bij het water, vandaar de steile slootkanten.

Wanneer ook in ons land de waterlopen natuurlijk zouden worden ingericht en de oevers graafproof worden gemaakt dan kunnen gravers geen kwaad meer doen. Nu wordt het ene dier bejaagd en het andere dier beschermd. In het Zuidlaardermeer, bijvoorbeeld, zijn bevers uitgezet, maar er komen in hetzelfde gebied beverratten voor. Het woord rat suggereert dat het schadelijke dieren zijn, maar er is in wezen weinig verschil met een bever. Omdat de dieren ongeveer even groot zijn, wordt daar gewerkt met vangkooien. Wordt een bever of beverrat gevangen, dan krijgt een muskusrattenvanger automatisch een sms-je. Treft hij een bever aan, dan wordt deze losgelaten. Treft hij een beverrat aan dat wordt deze doodschoten.



Vreemde discriminatie van exoten.

De achtergrond is dat de Nederlandse waterlopen niet goed beveiligd zijn tegen gravers. We kiezen er dan maar voor om bepaalde dieren te bejagen, hoogstens zijn de vangers bereid om een deel van het jaar minder te bejagen. We zouden het salaris van muskusrattenvangers net zo goed kunnen uitgeven voor het beschermen van oevers tegen ondergraving of voor het inrichten van bouwvrije stroken.
Dit laatste heet akkerrandenbeheer.

Daar zou de provincie of het waterschap eens een proef mee moeten doen: maak brede stroken langs de waterwegen, die onbebouwd blijven, en verstevig op die stukken, waar het niet anders kan, de oeverwal zodanig dat de muskus- en beverrat er niet in kunnen graven. Laat eens uitzoeken hoe groot de kosten voor preventie en braakligging zijn in relatie tot het salaris van de vangers. Maak dus een proefopzet en richt een gebied in waarin geen graafschade valt te verwachten.
Wanneer de kosten vergelijkbaar zijn met bejaging, bedenk en communiceer dan dat het braak laten liggen niet alleen bovengenoemd voordeel heeft, maar dat ook:
- de biodiversiteit wordt beschermd en bevorderd;
- dat allerlei dieren als hazen en weidevogels met meer kans op overleven hun jongen kunnen onderbrengen;
- dat boeren een vergelijkbare strook eigenlijk toch al niet zouden mogen bemesten en of met onkruidbestrijders zouden mogen bespuiten.

De populaties hazen, vlinders en bijen zouden een gezonde habitat hebben en het geheel is aantrekkelijker voor de recreant.
Uiteraard zou de agrariër gecompenseerd moeten worden voor het niet gebruiken van dit stukje land, bij voorkeur door dit land te kopen en toe te voegen aan de Ecologische HoofdStructuur (EHS) en open te stellen voor de wandelaar. Hoogstens zou de boer of de loonwerker kunnen worden ingezet bij het beheer van de waterlopen. Eventuele graafschade van de muskus- of beverrat kan worden hersteld met het slib dat jaarlijks toch al wordt gebaggerd.
Hoewel ongetwijfeld vanuit de landbouw voorgesteld zou worden om op basis van vrijwilligheid te werken is het beter om deze maatregelen integraal en verplicht in te voeren bij alle agrarische percelen. Wanneer er uitzonderingen zouden zijn, blijft het ook noodzakelijk om muskusratten en andere dieren te bejagen en dat geld is eigenlijk in het water gegooid. In ons land is al een overproductie in de landbouw en de balans tussen natuur en gecultiveerd land is scheef, zeker in vergelijking met het buitenland.

PvdD Groningen lanceert meldpunt jachtincidenten

Persbericht PvdD Groningen, 13 oktober 2009 – De Partij voor de Dieren werkgroep Groningen (en Zeeland) lanceerden donderdag 15 oktober 2009 het “Meldpunt Jachtincidenten Groningen”, gelijktijdig met de opening van het jachtseizoen. Iedereen die vanaf dan getuige is van een jachtincident wordt gevraagd een e-mail te sturen naar de werkgroep: groningen@partijvoordedieren.nl .

De Partij voor de Dieren heeft de indruk dat de in 2008 gemelde jachtincidenten slechts het topje van de ijsberg vormen. Ook bestaat er geen overzicht van bij de politie binnenkomende meldingen. Bovendien zouden meldingen van incidenten niet altijd serieus genomen worden. Aanleiding voor de Partij voor de Dieren werkgroep Groningen om voor het komend jachtseizoen een “Meldpunt Jachtincidenten Groningen” in het leven te roepen.

Hoe kunt u melden?
De Partij voor de Dieren roept iedereen op mogelijke misstanden te melden en zonodig ook aangifte te doen bij de politie. Goede, herleidbare informatie over het incident is bij een melding belangrijk: locatie, tijd, eventuele kentekens en/of digitale foto’s. U kunt deze dan samen met een beschrijving van wat er is gebeurd emailen naar de Partij voor de Dieren werkgroep Groningen via het e-mail adres groningen@partijvoordedieren.nl Met de gegevens die op deze wijze verzameld worden, kan de Partij voor de Dieren inventariseren hoe de situatie in Groningen ervoor staat en zonodig gefundeerd aandringen op maatregelen bij gemeenten, provincie of landelijke politiek.

Wat kunt u melden?
Bij het nieuwe Meldpunt Jachtincidenten Groningen kunt u alle mogelijke misstanden rondom de jacht melden. Voorbeelden daarvan zijn:
- Jagen buiten het jachtseizoen (15 oktober 2009 tot 31 januari 2010, met uitzondering van de jacht op hazen en fazanten, dat mag tot 31 december)
- Jagen buiten de periode van zonsopkomst tot zonsondergang (wilde eend mag half uur eerder en tot half uur later)
- Jagen op andere dan de afgesproken dieren (haas, fazant, houtduif, wilde eend, konijn, vos)
- Onnodig laten lijden van dieren
Verder heeft een jager bijvoorbeeld geen bevoegdheid om mensen aan te spreken op loslopende honden. Ook als u zich door het gedrag van de jager geïntimideerd voelt, kunt u dat melden.

Wat vindt de Partij voor de Dieren van de jacht?
In het wild levende dieren moeten zoveel mogelijk met rust gelaten moeten worden. Een zekere mate van overlast moeten we accepteren. Door het steeds verder uitdijen van steden, industriegebieden, landbouw en wegennet, hebben dieren veel minder leefruimte gekregen. Helaas wordt in veel gevallen op basis van gebrekkige kennis van natuurlijke processen op in het wild levende dieren gejaagd. Of erger nog: om het plezier. De Partij voor de Dieren moet accepteren dat er gejaagd mag worden. Wel kunnen we er in ieder geval op toezien dat dit zoveel mogelijk volgens de regels gebeurt. Daarvoor is meer transparantie noodzakelijk.

Vergeten dierenleed
In Nederland worden jaarlijks twee miljoen vogels en zoogdieren door 30.000 actieve, zichzelf natuurbeschermer noemende, plezierjagers “naar de eeuwige jachtvelden” geschoten – terwijl uit onderzoek is gebleken dat 97% van de Nederlandse bevolking tegen de plezierjacht is. 450.000 houtduiven, 130.000 fazanten, 300.000 eenden, 220.000 hazen, 15.000 vossen en nog vele andere wildsoorten worden onder de noemer van “beheer” weggerukt uit het kleine beetje natuur dat wij mensen voor hen overlieten. Deze dieren hebben geen schijn van kans, zijn vaak niet direct dood en lijden nodeloos veel pijn. Een wrede verspilling van leven. Het is maar de vraag of al deze jagers wel altijd in overeenstemming met de wet handelen.

PvdD roept gedeputeerden op om niet zomaar wat te roepen over dieren

Onderstaande tekst is afkomstig uit de handelingen van de Provinciale Staten van 24 juni 2009. PvdD vertegenwoordigster Anja Hazekamp kijkt terug op het niet zo diervriendelijke beleid van de Provincie Groningen. Aan het einde van de tekst wat opmerkelijke citaten gedaan door de heer Hollenga, die als gedeputeerde dierenwelzijn in zijn portefeuille heeft en gedaan door gedeputeerde Marc Jager, die Henk Bleeker (beiden CDA) opvolgt.

Mevrouw HAZEKAMP: Voorzitter, deze Algemene Beschouwingen staan in het teken van een schamele, beleidsarme Voorjaarsnota. Het is daarom haast onmogelijk om bij deze Algemene Beschouwingen niets te zeggen over de kredietcrisis. Een crisis die is veroorzaakt door onze onverzadigbare hebzucht. Een crisis die alle andere crises die er zijn, onterecht overschaduwt. De klimaatcrisis, de voedselcrisis, de zoetwatercrisis, de biodiversiteitscrisis, de fosfaatcrisis en dierziektencrises lijken nog steeds onbelangrijker dan de recessie. Maar we staan aan de rand van de afgrond en de enige richting die we uitkunnen, is een stapje terug. We hebben de keuze tussen de doodlopende weg die ons tot hier bracht, of een radicale omslag maken door te kiezen voor mededogen en duurzaamheid. Weg van het klatergoud en de schone schijn en opkomen voor alles wat écht en de moeite waard is! Zoals schoon water, schone lucht, schone bodem en biodiversiteit.
Voorzitter, de Partij voor de Dieren is teleurgesteld dat er maar weinig écht duurzame maatregelen zijn te vinden in de Voorjaarsnota 2009. Sterker nog, op veel terreinen die voor de Partij voor de Dieren van wezenlijk belang zijn, is sprake van stilstand of zelfs achteruitgang. Ik zal hiervan een aantal voorbeelden noemen.

Dierziekten. De q-koorts is weer volop in het nieuws. Deze ziekte die door mest van schapen en geiten wordt overgebracht, kan leiden tot ernstige luchtweginfecties en ernstige vermoeidheid die soms een jaar lang aanhoudt. Er zijn dit jaar al drie maal zoveel mensen meer ziek geworden dan vorig jaar. En dat terwijl de zomer nog moet beginnen. Bovendien is de q-koorts weer verder naar het noorden opgerukt.
Steeds meer mensen worden opgenomen in ziekenhuizen met MRSA-bacteriën. Resistente bacteriën waartegen geen antibiotica is opgewassen. Opgelopen na contact met varkens, varkenshouders of hun familie.

Ook de varkensgriep, vanwege de slechte naam voor de varkenssector ook wel Mexicaanse griep genoemd, breidt zich over ons land uit. Artsen, ministeries, virologen roepen alle varkenshouders op om alert te zijn en uit de buurt van hun dieren te blijven als ze ziek zijn. Varkens kunnen namelijk ook de varkensgriep krijgen en verspreiden naar mensen. Wij staan erbij en kijken er naar. Preventie en dierziektebeleid zijn namelijk geen taken van de provincie….

Voorzitter, voor vossen, konijnen en vele duizenden andere wilde dieren geldt dat ze in Groningen vrijwel overal, dag en nacht vogelvrij zijn. Dag en nacht worden gewassen en slootkanten beschermd door mannen (en vrouwen) met geweren. Waarom? Omdat het mag van GS.
Er zijn talloze alternatieven om wildschade tegen te gaan, maar deze innovatieve ontwikkelingen om dieren gericht te sturen of te weren, worden niet verder onderzocht, gestimuleerd of ondersteund. Dat is namelijk geen taak van de provincie.

Opvangcentra, dierenambulances, asielen vangen dagelijks aangereden eenden, afgedankte chinchilla’s, verweesde vossenwelpen, aangeschoten reeën op. Deze dieren worden in Groningen geholpen door initiatieven van particulieren en dierenbeschermingsorganisaties. En als die dat niet meer kunnen? Tsja…. Ook dat is geen zorg van de provincie…..

De achteruitgang van de weidevogels. Er wordt subsidie gegeven aan weidevogelprojecten, terwijl in dezelfde gebieden ook wegen worden aangelegd. Wie onderneemt actie wanneer die jonge weidevogels genadeloos worden ondergeploegd? Of wanneer juist door het uitgestelde maaibeheer vanwege een nat voorjaar ooievaarskuikens verhongeren? Tsja, dat is geen taak van de provincie…

Melkveehouderij. Het gemiddeld inkomen uit een agrarisch bedrijf bedroeg vorig jaar € 32.000.
In 2007, een jaar eerder, lag het nog op bijna het dubbele, namelijk € 57.000. Zo’n sterke terugval heeft zich niet eerder voorgedaan. Dat concludeert het Landbouw Economisch Instituut (LEI) in zijn jaarlijkse Landbouw-Economisch Bericht, dat deze week is verschenen. Boeren reisden de afgelopen week naar Brussel en Luxemburg om te demonstreren tegen de lage prijzen. En terwijl de melk rijkelijk over de straten vloeit, stimuleert deze provincie grootschalige melkveehouderij en regelt de minister van Landbouw miljoenen euro’s aan landbouwsubsidie om reclame te maken voor het drinken van melk! De wereld op zijn kop!

Voorzitter, er is geen enkele structurele aandacht voor dierenwelzijn, ondanks een gedeputeerde die op dierenwelzijn aanspreekbaar is. Is dit een hiaat in het provinciale beleid? Of is ook dit ook geen taak van de provincie?

De veehouderij vormt een grote bedreiging voor het klimaat, draagt bij aan de honger in de wereld en veroorzaakt grote watertekorten. Paul McCartney, prins Willem-Alexander, minister Cramer,
minister Koenders riepen allemaal al op om minder vlees te eten. In de Nederlandse politiek groeit een kritischer houding ten opzichte van de massale consumptie van vlees.
De Partij van de Arbeid steunde afgelopen week samen met GroenLinks en D66 een motie van de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer voor een overheidscampagne rond een vleesvrije dag. Ook als provincie zouden we scherp moeten inzetten op een reductie van de veestapel en aanpassing van onze eetgewoontes richting een meer plantaardig dieet.

De heer HOLLENGA (gedeputeerde): U krijgt zo meteen een haring.

Mevrouw HAZEKAMP: Fijn, dank u wel, daar kom ik zo op terug, voorzitter.
Maar dat is een individuele keuze en dus ook geen taak van de provincie.
De biologische landbouw. De biologische groenteteelt is volgens het LEI de laatste jaren winstgevender dan gangbaar. Een duidelijke keuze voor dier- en mensvriendelijke biologische akkerbouw en veeteelt, wordt door de provincie niet gemaakt. Initiatieven vanuit de sector worden natuurlijk graag tegemoet gezien, maar niet geïnitieerd of gestimuleerd. Dat is namelijk geen taak voor de provincie.

De provincie financiert daarentegen wel projecten waarbij dierproeven worden gedaan of gewassen genetisch worden gemanipuleerd. Details hierover ontbreken. We weten niet om hoeveel experimenten het precies gaat en om wat voor dieren of gewassen het gaat. Dat overzicht komt wellicht nog beschikbaar. De gevolgen van deze onderzoeken voor dieren, natuur en milieu is namelijk geen toetsingscriterium voor de provincie. Dat is namelijk geen taak van de provincie.
Voorzitter, subsidies aan milieuorganisaties die procederen tegen de overheid, moeten stopgezet worden, aldus het CDA.
De Partij voor de Dieren vindt het echter van groot belang dat deze organisaties doorgaan met campagnes en projecten die beogen het overheidsbeleid te beïnvloeden totdat het beleid van de overheid zodanig is dat hun acties niet meer nodig zijn en zeker moeten die organisaties daarmee ook doorgaan zolang sectoren die onze leefomgeving en het klimaat bedreigen, wel fors worden gesteund.
Het principe zou moeten zijn: de vervuiler betaalt, maar in Groningen geldt: de vervuiler vervuilt en de provincie betaalt. Biomassa-initiatieven zoals vergisting van mest die leiden tot instandhouding en verdere schaalvergroting van de dier-, klimaat en mensvijandige bio-industrie worden wel financieel ondersteund. Onderzoek naar opslag en afvang van CO2 krijgt alle steun en veel geld van deze provincie. Wanneer deze kosten door de energiebedrijven zouden moeten worden gedragen, dan was de bouw van CO2-vervuilende kolencentrales vermoedelijk niet eens doorgegaan.
De provincie draagt bij aan onderzoeken hoe de agrarische sector haar sterke Europese marktpositie kan behouden. De provincie participeert in het Europees Visserij Fonds om nog even terug te komen op de haring. Voorzitter, zijn dat dan wel taken van de provincie? De Partij voor de Dieren denkt van niet.
Voorzitter, integraal dierenwelzijnsbeleid ontbreekt op verschillende terreinen en goed beleid wordt via andere maatregelen of inadequaat handelen weer teniet gedaan. Het is tijd dat we daarmee stoppen. Het College weigert krachtig te anticiperen op de desastreuze gevolgen van onze handelwijze voor de voedselverdeling, het milieu, het klimaat en het welzijn van dieren.
Voor vrijwel al deze punten heeft de Partij voor de Dieren de afgelopen jaren voorstellen gedaan, moties en amendementen ingediend en vragen gesteld. En daar zijn ook interessante antwoorden op gegeven, alhoewel een en ander niet behoort tot de taak van de provincie. Maar er lijkt iets geks aan de hand te zijn met ons geheugen. Dat lijkt ons af en toe in de steek te laten. Daarom wil ik herinneren aan een paar uitspraken uit deze Staten van de afgelopen jaren.

Allereerst een citaat:
“Ik zal als coördinerend gedeputeerde voor het dierenwelzijn uiteraard mijn collega’s er op aanspreken dat ze met dierenwelzijn rekening houden, vooral als het gaat om activiteiten in het landelijk gebied waar de meeste dieren voorkomen of op de Waddenzee waar ik zelf weer bij betrokken ben. Wij zullen op verschillende manieren rekening houden met dierenwelzijn.”
Dat waren uitspraken van gedeputeerde Hollenga van Dierenwelzijn, tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota 2008, juni 2008.

Een ander citaat:
“De motie van de Partij voor de Dieren wordt overgenomen door het College. We vragen ons wel even af of de budgettaire consequenties ook gedekt zijn, want hiermee wordt overigens wel formeel een portefeuille Dierenwelzijn ingevoerd die volgens mij nog niet voorkomt op het visitekaartje van gedeputeerde Hollenga. Misschien kan gedeputeerde Calon aangeven of er dekking te vinden is binnen de financiële ruimte om dat aan te passen.”
Dat was een citaat van Marc Jager, gedaan als Statenlid voor het CDA, tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota 2008, juni 2008. Gedeputeerde Calon antwoordt hierop overigens dat dit bij de volgende Voorjaarsnota zou gebeuren.
Voorzitter, gezien deze antwoorden heb ik vorig jaar een motie aangehouden over het toetsen op dierenwelzijncriteria voor het beleid voortvloeiend uit de Voorjaarsnota. Gezien de punten die ik in bij betoog heb genoemd, wil ik deze motie echter opnieuw indienen en in stemming brengen. Het betreft motie nr. 20, ingediend tijdens de Statenvergadering van 18 juni 2008.

De VOORZITTER: Prima. Ik zal hem voor de zekerheid nog even laten ronddelen.

Mevrouw HAZEKAMP: Voorzitter, ik twijfelde of ik nog een laatste citaat zou toevoegen en ik heb dat toch maar gedaan. Ik zou toch nog een aantal uitspraken met u willen delen van iemand uit deze Statenzaal. Ik citeer:
“Het kan flink wat minder met de zeehonden in de Waddenzee. Waarom zouden zeehondjes niet mogen worden afgeschoten, want één zeehond eet per jaar 2.000 kilo vis.
Ter vergelijking: een garnalenschip brengt per week ongeveer dezelfde hoeveelheid garnalen aan land.
Daarom zou de regulering van de zeehondenmeute in de Waddenzee door de mens bespreekbaar moeten zijn. Immers, vossen worden ook afgeschoten wanneer ze te veel hobby- en bedrijfskippen clandestien nuttigen. Waarom zeehonden niet?”
Dit citaat komt uit een weblog van juni 2003 van Marc Jager, indertijd nog Statenlid voor het CDA.
De heer JAGER: Kan mevrouw Hazekamp aangeven of dit een citaat is in de vorm van een uitspraak of is dit een citaat uit een stelling die geponeerd stond op dit weblog?
Mevrouw HAZEKAMP: Dit waren verschillende zinnen die indertijd op uw weblog stonden.
De heer JAGER: In een stelling, dacht ik.
Mevrouw HAZEKAMP: Ik zou u willen zeggen dat je via het internet tot in lengte van jaren wordt achtervolgd door je eigen missers, ook al heb je in de week dat het bericht geplaatst werd, geprobeerd om het te herstellen. Ik kan u de kopieën en de uitdraai doen toekomen.
De heer JAGER: Dank u, ik heb hem zelf ook nog.
Mevrouw HAZEKAMP: Hopelijk zal deze herinnering leiden tot wat meer bedachtzaamheid en aandacht voor dierenwelzijn bij onze nieuwe gedeputeerde en natuurlijk ook bij de rest van het College.

De Partij voor de Dieren roept het College op om niet zomaar wat te roepen en op de automatische piloot de economische belangen automatisch te stellen boven de andere belangen die er zijn.
Tot zo ver mijn Algemene Beschouwing. Dank u wel.

Hoe lager de code, hoe diervriendelijker het ei

Persbericht PvdD Groningen, 25 maart 2009 - De Partij voor de Dieren deelt in het centrum van Groningen op zaterdag 28 maart en op zaterdag 4 april tussen 11:00 en 16:00 paaseitjes uit aan het winkelend publiek. Hier zit een kaartje aan vast met gegevens over soorten eieren en wat die soortaanduiding te maken heeft met de leefomgeving van kippen. Met deze actie hoopt de Partij voor de Dieren zoveel mogelijk mensen te bewegen om voor Pasen diervriendelijke eieren te kopen.

Nederland heeft 42 miljoen legkippen en daarvan zitten er nog steeds 20 miljoen in zogenaamde legbatterijen. De dieren hebben minder dan één A4tje aan ruimte per kip. Op eieren staat een code die betrekking heeft op de productiemethode van het ei, maar wat die code inhoudt, weten veel consumenten niet.
Het is eigenlijk best simpel: Hoe lager de code, hoe diervriendelijker. Een 0 is dus het beste!
Eieren met code 0 zijn biologische eieren. Dat betekent dat hun snavels niet zijn afgekapt, dat iedere kip een uitloop heeft van vier vierkante meter en dat er binnen maximaal zes kippen op een vierkante meter zitten. Open desnoods de doos om te kijken wat voor code er op het ei staat.
Een ei kost tegenwoordig nog precies hetzelfde als 60 jaar geleden. Dat komt niet door ‘efficiënte productiemethoden’, maar door uitbuiting van kippen. Steeds meer kippen op steeds minder ruimte houden: zo worden de kosten laag gehouden.
Er zijn kooi-eieren, scharreleieren, graseieren, volière-eieren, enzovoorts. Het is moeilijk om precies te weten wat hiermee bedoeld wordt. Zo denken mensen bij het woord scharreleieren al gauw aan scharrelende kippen in de wei, maar dat is een illusie want scharrelkippen komen nooit buiten.

Achter een simpel ei gaat veel dierenleed schuil. De Partij voor de Dieren hoopt dat mensen bereid zijn meer te investeren in diervriendelijke producten. Pasen is daarvoor een mooi begin.

Partij voor de Dieren pleit voor fauna oversteekplaatsen bij uitbreiding N33

Tijdens de Statenvergadering van 10 december heeft Anja Hazekamp van de PvdD een motie ingediend met het verzoek om bij de aanpassingen aan de N33 voldoende faunapassages aan te leggen over en onder de autoweg door. De PvdD beoogt daarmee een veilige oversteek voor de dieren en een verhoging van de verkeersveiligheid.
Het maken van oversteekplaatsen voor dieren bij een snelweg is niet vanzelfsprekend. Bij het plaatsen van een betonnen obstakel op de A28 tussen Groningen en Assen werd door Rijkswaterstaat een paar geleden verzuimd een oversteekplaats voor wild te maken onder de snelweg door. Toen Rijkswaterstaat daarover werd aangesproken reageerde zij met de opmerking dat partijen die dit belangrijk vinden dit van te voren hadden moeten aanvragen.
De motie van de PvdD heeft het niet gehaald.
Dit is onbegrijpelijk en politiek onverantwoord. Wildoversteekplaatsen zouden een standaard onderdeel moeten uitmaken van een begroting van een snelweg. Onderlinge verbindingen tussen natuurgebieden vormen een voorwaarde voor instandhouding van flora en fauna in die gebieden.

Anja Hazekamp doet in haar weblog verslag van haar politieke belevenissen in de Provinciale Staten van Groningen: