Waarom paginagrote advertentie over muskusrattenbeheer?

Waterschap Hunze en Aa’s bestrijden muskusratten en daarom plaatste het waterschap ("van uw geld") op 6 maart een paginagrote advertentie in de Gezinsbode met de titel "Voor úw veiligheid!". Waarom? Dat is onduidelijk, want wanneer u een muskusrat signaleert dan hoeft u niets te doen, dat doen de muskusrattenvangers wel.

Maar waarom zet het waterschap niet de vos in? Want vossen bestrijden naast ganzen ook muskusratten. En er zijn nog meer helpers. Zou het geld voor een advertentie niet beter besteed zijn aan een het bevorderen van een natuurlijk beheer? Meer lezen? Klik hier.

Diervriendelijke oplossingen voor ganzenoverlast

Anja Hazekamp is statenlid voor de Partij voor de Dieren in Groningen. Mariken Jongman is bestuurslid Partij voor Dieren afdeling Groningen. In het Dagblad van het Noorden van 12 november geven ze de volgende oplossingen voor ganzenoverlast:
- Richt natuurgebieden anders in, waardoor de ganzen er niet graag overnachten of nestelen en zorg voor voldoende voedselaanbod in de natuurgebieden.
- Lok ganzen naar gebieden waar zij geen schade kunnen aanrichten, door deze terreinen in te zaaien met witte klaver. Ganzen zijn er dol op. Ze blijken dit vijf maal zo lekker te vinden dan bemest grasland. Witte klaver zorgt bovendien voor een rijk bodemleven (Louis Bolk Instituut), wat ook weer goed is voor andere weidevogels.
- Stop met het afschieten van vossen, zoals nu op grote schaal gebeurt in Groningen. De aanwezigheid van een vos is bedreigend voor ganzen, die het hazenpad zullen kiezen.
- Verminder bemesting van productievelden, zodat er minder van het eiwitrijke gras groeit waar ganzen zo dol op zijn.
- Verjaag ganzen van de akkers en weilanden, door diervriendelijke verjaagmethoden.

In de video hieronder vertelt Dierderik van Liere over zijn methode om ganzen te verjagen met een bewegende draad die gespannen wordt in een weiland.

Van Liere from Albert Brunsting on Vimeo.

- Ganzen houden van een open landschap, waar ze alle ruimte hebben om te landen en op te stijgen. Leg daarom natuurlijke barrières aan, zoals heggen en houtwallen. Laat koeien weer grazen in de wei, zodat ganzen minder ruimte krijgen.

Vergiftiging van honden en vossen met strychnine in Oost-Groningen

Met deze mail wil ik de Partij voor de Dieren attenderen op een voorval in het gebied "De Bruil", tussen Ter Apel en de Duitse grens. Wij wonen op de Bruilweg en wandelen vaak in dit gebied dat is opengesteld voor het publiek. De eigenaar van dit gebied is een Duitser die vlak over de grens woont. In dit gebied wordt gejaagd, een jachtopziener woont bij de Ter Apelersluis. Door het gebied open te stellen voor wandelaars is subsidie voor onderhoud en aanleg verkregen.

Na een wandeling, zondag 14 februari werden twee van mijn drie honden ziek. Erg ziek. Trillen op de poten hevige diarree en overgeven. Op zondag avond naar de dienstdoende dierenarts, honden aan het infuus. Dierenarts erg bezorgd, honden meerdere dagen opgenomen in de dierenkliniek. Gelukkig is dat toen goed gegaan. De diagnose van drie dierenartsen was dat zij van een kadaver zouden hebben gegeten dat door ontdooien en weer bevriezen erg gemene bacteriën zou hebben bevat. Dierenartsen vroegen mij nogmaals te kijken of er botjes te vinden waren.

Afgelopen zaterdag, twee weken na het voorval, gingen wij weer wandelen in de Bruil en besloot ik te kijken of er nog botjes te vinden waren. Die vond ik niet, wel witte hoopjes smurrie. Mijn jongste hond een Tatra teefje, twee jaar en ondeugend, vrolijk en erg lief, nam een snoekduik en at van deze hoopjes. Twee uur later zaten we bij onze eigen dierenarts in Ter Apelkanaal. Er was geen redden meer aan een uur later hebben we moeten besluiten haar in te laten slapen. De koorts was niet meer te meten, epileptische aanvallen, verlamming van de ademhaling enz. enz.

De conclusie was nu anders: vergif. Had ik dit geweten dan was ik natuurlijk nooit terug gegaan met mijn honden.... Maar dat is een pijnlijke wetenschap, achteraf en hier hebben wij nu niets meer aan. We hebben de witte hoopjes meegenomen en er zijn monsters van ontlasting, braaksel genomen. De volgende dag zijn we terug gegaan naar de Bruil om eventuele resten vergif op te ruimen zodat er niet nog meer slachtoffers zouden vallen. Toen vonden we ook het karkas van een prachtige vos. Resten braaksel, diarree en de vos meegenomen en afgeleverd bij onze dierenarts. De vos is ingevroren (een prachtig jong dier) bij onze dierenarts. De monsters zijn naar De Geneeskundige dienst in Deventer gestuurd (175 euro per monster....) om erachter te komen welk gif is gebruikt. Gezien de symptomen denkt onze dierenarts aan Strychnine (al 10 jaar verboden in Nederland?), maar we moeten het onderzoek afwachten.

Maandag 1 maart heb ik aangifte gedaan bij de politie. Ze waren vriendelijk, hebben alles genoteerd, maar nemen geen actie omdat we niet weten wie de dader is. Op zich kan ik begrijpen dat dit een moeilijk te onderzoeken zaak is, anderzijds denk ik dat het toch de rol van de politie is om juist op zoek te gaan naar de dader. Onbevredigend dus.

De Geneeskundige dienst vertelde onze dierenarts dat er in Zeeland ook een zaak van vergiftigd vlees is geweest en dat hierdoor een kind is overleden doordat het ook hier in een voor het publiek toegankelijk gebied is voorgevallen.

De jachtopziener was niet blij met het verhaal over gif. Hij vertelde onmiddellijk dat jagers altijd de schuld krijgen, maar dat hij absoluut geen belang heeft bij het neerleggen van vergif omdat zij daar ook met hun honden komen. Enkele momenten later vertelde hij momenteel niet veel in dit gebied te komen omdat het jachtseizoen is afgelopen. Waarmee het risico voor zijn honden natuurlijk veel kleiner is... Ik weet niet of hij de waarheid spreekt want ik kan me ook voorstellen dat een vos een concurrent van een jager is en dat vergif wordt neergelegd om de vossen te doden.

Een andere mogelijke belanghebbende bij het doden van vossen in De Bruil zijn de Duitse boeren die achter dit gebied wonen. Zij hebben pluimvee... Ik heb hen daar eerder in vossenholen zien graven en met geweren zien zwaaien.

Ik probeer zo veel mogelijk bekendheid te geven aan de vergiftiging van onze lieve Nouschka om bewustwording van de gevaren voor andere honden eigenaars te krijgen. Maar ik hoop ook dat een jacht-gerelateerd voorval als dit door De Partij voor de Dieren kan worden gebruikt bij het op de politieke agenda krijgen van dit soort afschuwelijke praktijken.

Onze dierenarts, Susanne Grol uit Ter Apelkanaal is woedend en wil op alle mogelijke manieren meewerken aan interviews en andere mogelijke acties. Eigenlijk willen we verder actie ondernemen, maar we weten niet goed wat we nog kunnen ondernemen. Wellicht kunt u ons nog wijzen op verdere mogelijkheden?

Met vriendelijke groet,

Martha Visser
Ps
Ik wil er nog even aan toe voegen dat de jachtopziener gisteravond bij me aan de deur kwam. Hij wilde toch terug komen op mijn melding omdat hij het heel vervelend vindt. Hij vertelde dat er enkele jaren geleden op de Duitse grens ook een hond vergiftigd is, op dezelfde manier. Hij gaat praten met de Duitse jachtopziener om ook de Duitsers te attenderen op dit voorval. Hij denkt dat de dader iemand moet zijn die financieel wat te winnen heeft bij het doden van vossen. Tevens vertelde hij dat de opbrengst van de jacht, het afgelopen seizoen, erg is tegen gevallen. Vossen krijgen hier de schuld van. Hij formuleerde het als volgt: "net als onder alle andere mensen zijn er ook onder de jagers verkeerde types. Een individu kan altijd besluiten iets verkeerds te doen". Hij wees het gebruik van gif zelf hartgrondig af: "je hebt er geen enkele controle over en het treft altijd de verkeerde". Hij gaat doen wat hij kan om bewustwording/melding te bevorderen.

Ik was wel erg ingenomen met zijn houding hoewel we op het onderwerp jagen nooit tot elkaar zullen komen.

Een ondergronds gevecht op leven en dood tussen vos en aardhond

Vossen zorgen voor overlast bij het spoorwegviaduct over de N46 in de buurt van Stedum. Een hol dat de dieren daar hebben gegraven zorgt voor gevaarlijke situaties. De Provincie heeft daarom speciaal een jachtvergunning afgegeven.
Door het graven kan het spoorwegviaduct namelijk op den duur verzakken.
Om de dieren weg te jagen wordt een aardhond ingezet. De vossen zullen daarna worden afgeschoten. Normaal gesproken mogen de honden tussen maart en oktober niet worden ingezet, maar omdat de situatie zo gevaarlijk is, verleent het Provinciebestuur een ontheffing.
Vossen mogen volgens de Flora- en faunawet het hele jaar bestreden worden.
Aardhonden zijn honden die in de burcht worden gestuurd. Ze jagen de vossen de burcht uit die vervolgens worden doodgeschoten. Aardhonden mogen niet gebruikt worden tijdens draag- en zoogperiode. Als de vossen jongen hebben, dan laat de moeder de jongen niet alleen en zal ze zich met alle macht verdedigen. Gevolg: ondergrondse dierengevechten op leven en dood. Dit is middeleeuws, barbaars en extreem dieronvriendelijk. Omdat ook de honden vaak ernstig gewond raken, worden ze vaak gezenderd, zodat jagers ze terug kunnen vinden en uitgraven....

Een motie van de Partij voor de Dieren om een einde te maken aan het gebruik van honden bij het doden van zwangere en zogende vossen kreeg 22 april in de Groningse Statenvergadering brede steun. De bestaande ontheffingen die waren verleend voor het gebruik van aardhonden in de draag- en zoogtijd voor vossen, worden met onmiddellijke ingang ingetrokken. Daarnaast mogen nieuwe ontheffingen hiervoor in de toekomst niet meer worden verleend.