Staatsbosbeheer moet deze kabinetsperiode 100 miljoen euro bijdragen aan de staatskas en gaat daarom na de zomer van 2013 natuurgebiedjes in de provincie Groningen verkopen. Het gaat om terreinen buiten de zogenoemde ecologische hoofdstructuur. De nieuwe eigenaar mag binnen het geldende bestemmingsplan zelf weten wat hij met zijn natuurgebiedje doet. Er is belangstelling bij boeren die zo willen voldoen aan toekomstige eisen van de EU om op 7 procent van hun land aan natuur te doen. Het ware beter dat de boeren verplicht werden om daarvoor een onbewerkte en onbespoten akkerrand voor aan te houden.
Het verkopen van natuurgebieden verkleint de toeristische aantrekkelijkheid van de provincie Groningen en daarmee op economische ontwikkeling.
Volgens Das&Boom leven in de houtwallen, vennen, bosjes en bermen die Staatsbosbeheer gaat verkopen beschermde dieren zoals dassen, uilen, vleermuizen en roofvogels. Das&Boom wil via de Wet Openbaarheid van Bestuur alle stukken over deze zaak inzien en stapt daarvoor zonodig naar de rechter, zegt een woordvoerder.
De Kamer steunt de oproep van de Partij voor de Dieren aan staatssecretaris Dijksma om de verkoop van natuurgebieden stil te leggen. De Partij voor de Dieren vindt dat de verkoop van natuur niet past bij de ambitie van het nieuwe kabinet om de oorspronkelijke Ecologische Hoofdstructuur (EHS) te realiseren. Totdat duidelijk is hoe het kabinet de natuurdoelen gaat halen, kan van verkoop in ieder geval geen sprake zijn, vond ook een meerderheid van de Kamer.
Posts tonen met het label dierenwelzijn. Alle posts tonen
Posts tonen met het label dierenwelzijn. Alle posts tonen
31 mrt 2011
Van wethouder dierenwelzijn Janny Visscher mogen mensen plezier hebben van vissen pijn doen
Woensdag 30 maart 2011 werd in de gemeenteraad van Groningen de dierenwelzijnsnota “Van Kop tot Staart” besproken. De Partij voor de Dieren had (samen met andere partijen) een 12-tal moties voorbereid op de vier jaar oude nota. Een van de moties betrof het beperken van viswedstrijden binnen de gemeente Groningen. Wethouder dierenwelzijn Janny Visscher raadde de motie af en antwoordde op de vraag van PvdD-er Gerjan Kelder of zij erin toestemde dat mensen plezier doen aan het pijn doen van dieren met “ja”.
Bij een andere motie van Jan Seton van het CDA tegen het fokken van jonge dieren in de kinderboerderij vanuit het schattigheidsoogpunt ontkende Janny dat dit voorkomt in de Groningse kinderboerderij in het Stadspark. Daar worden in het voorjaar geitjes geboren die in het najaar weer worden geslacht. Dat trekt publiek en kost geen geld voor voer in de winter.
Er waren opvallend veel raadsleden tegen deze praktijk.
Bij veel onrecht dat dieren in en rond de stad Groningen overkomt is de reactie van Janny Visscher “er zijn ergere dingen”. Zij ging ooit na toestemming van de rechter enthousiast aan de slag om in de stad duiven te laten vangen en vergassen.
Eigenlijk is zij de portefeuille dierenwelzijn niet waardig.
Bij een andere motie van Jan Seton van het CDA tegen het fokken van jonge dieren in de kinderboerderij vanuit het schattigheidsoogpunt ontkende Janny dat dit voorkomt in de Groningse kinderboerderij in het Stadspark. Daar worden in het voorjaar geitjes geboren die in het najaar weer worden geslacht. Dat trekt publiek en kost geen geld voor voer in de winter.
Er waren opvallend veel raadsleden tegen deze praktijk.
Bij veel onrecht dat dieren in en rond de stad Groningen overkomt is de reactie van Janny Visscher “er zijn ergere dingen”. Zij ging ooit na toestemming van de rechter enthousiast aan de slag om in de stad duiven te laten vangen en vergassen.
Eigenlijk is zij de portefeuille dierenwelzijn niet waardig.
7 mrt 2011
Geen megastallen via de voordeur? Dan maar via de keukendeur
25 februari verscheen het volgende bericht in het Groningse en landelijke nieuws: “Groningse ondernemers in de intensieve veehouderij die willen investeren in duurzaamheid krijgen een beperkte mogelijkheid voor het realiseren van nieuwbouw. Maatwerk moet Groningse intensieve veehouderij vooruit helpen.“
Voor degenen die dachten dat in Groningen de uitbreiding van de intensieve veehouderij tot stand was gebracht, is bovenstaand bericht een tegenslag. De Groningse ambtenaren gaan samen met de boeren aan de keukentafel een aanvraag schrijven met daarin precies de termen die uitbreiding mogelijk maken ondanks het politieke besluit om geen megastallen meer te bouwen in de provincie.
Megastallen worden geaccepteerd door iedereen die zich meer druk maakt om milieu dan om dierenwelzijn. Men denkt er een win-win situatie mee te creëren voor boeren en het milieu. Het dierenwelzijn gaat niet meer achteruit dan het al was bij kleinere bedrijven en de mest kan nu beter gebruikt worden om er energie uit te halen. Deze situatie lijkt logisch voor degenen die denken dat de vraag naar vlees in de komende jaren toeneemt en dat de voedselprijzen de pan gaan uitrijzen. Echter de aarde kan wel gemakkelijk en goedkoop 40 miljard monden voeden met plantaardig voedsel, maar geen zeven miljard met vlees. En dat is ook helemaal niet nodig.
Akkerbouwgronden in landen dichter bij de evenaar zijn meer geschikt om graan te verbouwen dan de Nederlandse landbouwgronden. Het Nederlandse graan wordt vooral aan het vee gevoerd.
Er is dus geen enkele reden voor staatssecretaris Henk Bleker om de ontwikkeling van natuurgebieden te frustreren, anders dan een financiële. Het levert op korte termijn meer geld op om de aankoop van landbouwgrond te stoppen dan doorgaan. En daarmee wordt de kwaliteit van beleving van het platteland wederom verminderd. Hopelijk buigen de Groningse economen zich nog eens over de vraag wat economisch aantrekkelijker is: aaneengeschakelde natuur of kale landbouwvlaktes met megastallen?
28 sep 2009
PvdD roept gedeputeerden op om niet zomaar wat te roepen over dieren
Onderstaande tekst is afkomstig uit de handelingen van de Provinciale Staten van 24 juni 2009. PvdD vertegenwoordigster Anja Hazekamp kijkt terug op het niet zo diervriendelijke beleid van de Provincie Groningen. Aan het einde van de tekst wat opmerkelijke citaten gedaan door de heer Hollenga, die als gedeputeerde dierenwelzijn in zijn portefeuille heeft en gedaan door gedeputeerde Marc Jager, die Henk Bleeker (beiden CDA) opvolgt.
Mevrouw HAZEKAMP: Voorzitter, deze Algemene Beschouwingen staan in het teken van een schamele, beleidsarme Voorjaarsnota. Het is daarom haast onmogelijk om bij deze Algemene Beschouwingen niets te zeggen over de kredietcrisis. Een crisis die is veroorzaakt door onze onverzadigbare hebzucht. Een crisis die alle andere crises die er zijn, onterecht overschaduwt. De klimaatcrisis, de voedselcrisis, de zoetwatercrisis, de biodiversiteitscrisis, de fosfaatcrisis en dierziektencrises lijken nog steeds onbelangrijker dan de recessie. Maar we staan aan de rand van de afgrond en de enige richting die we uitkunnen, is een stapje terug. We hebben de keuze tussen de doodlopende weg die ons tot hier bracht, of een radicale omslag maken door te kiezen voor mededogen en duurzaamheid. Weg van het klatergoud en de schone schijn en opkomen voor alles wat écht en de moeite waard is! Zoals schoon water, schone lucht, schone bodem en biodiversiteit.
Voorzitter, de Partij voor de Dieren is teleurgesteld dat er maar weinig écht duurzame maatregelen zijn te vinden in de Voorjaarsnota 2009. Sterker nog, op veel terreinen die voor de Partij voor de Dieren van wezenlijk belang zijn, is sprake van stilstand of zelfs achteruitgang. Ik zal hiervan een aantal voorbeelden noemen.
Dierziekten. De q-koorts is weer volop in het nieuws. Deze ziekte die door mest van schapen en geiten wordt overgebracht, kan leiden tot ernstige luchtweginfecties en ernstige vermoeidheid die soms een jaar lang aanhoudt. Er zijn dit jaar al drie maal zoveel mensen meer ziek geworden dan vorig jaar. En dat terwijl de zomer nog moet beginnen. Bovendien is de q-koorts weer verder naar het noorden opgerukt.
Steeds meer mensen worden opgenomen in ziekenhuizen met MRSA-bacteriën. Resistente bacteriën waartegen geen antibiotica is opgewassen. Opgelopen na contact met varkens, varkenshouders of hun familie.
Ook de varkensgriep, vanwege de slechte naam voor de varkenssector ook wel Mexicaanse griep genoemd, breidt zich over ons land uit. Artsen, ministeries, virologen roepen alle varkenshouders op om alert te zijn en uit de buurt van hun dieren te blijven als ze ziek zijn. Varkens kunnen namelijk ook de varkensgriep krijgen en verspreiden naar mensen. Wij staan erbij en kijken er naar. Preventie en dierziektebeleid zijn namelijk geen taken van de provincie….
Voorzitter, voor vossen, konijnen en vele duizenden andere wilde dieren geldt dat ze in Groningen vrijwel overal, dag en nacht vogelvrij zijn. Dag en nacht worden gewassen en slootkanten beschermd door mannen (en vrouwen) met geweren. Waarom? Omdat het mag van GS.
Er zijn talloze alternatieven om wildschade tegen te gaan, maar deze innovatieve ontwikkelingen om dieren gericht te sturen of te weren, worden niet verder onderzocht, gestimuleerd of ondersteund. Dat is namelijk geen taak van de provincie.
Opvangcentra, dierenambulances, asielen vangen dagelijks aangereden eenden, afgedankte chinchilla’s, verweesde vossenwelpen, aangeschoten reeën op. Deze dieren worden in Groningen geholpen door initiatieven van particulieren en dierenbeschermingsorganisaties. En als die dat niet meer kunnen? Tsja…. Ook dat is geen zorg van de provincie…..
De achteruitgang van de weidevogels. Er wordt subsidie gegeven aan weidevogelprojecten, terwijl in dezelfde gebieden ook wegen worden aangelegd. Wie onderneemt actie wanneer die jonge weidevogels genadeloos worden ondergeploegd? Of wanneer juist door het uitgestelde maaibeheer vanwege een nat voorjaar ooievaarskuikens verhongeren? Tsja, dat is geen taak van de provincie…
Melkveehouderij. Het gemiddeld inkomen uit een agrarisch bedrijf bedroeg vorig jaar € 32.000.
In 2007, een jaar eerder, lag het nog op bijna het dubbele, namelijk € 57.000. Zo’n sterke terugval heeft zich niet eerder voorgedaan. Dat concludeert het Landbouw Economisch Instituut (LEI) in zijn jaarlijkse Landbouw-Economisch Bericht, dat deze week is verschenen. Boeren reisden de afgelopen week naar Brussel en Luxemburg om te demonstreren tegen de lage prijzen. En terwijl de melk rijkelijk over de straten vloeit, stimuleert deze provincie grootschalige melkveehouderij en regelt de minister van Landbouw miljoenen euro’s aan landbouwsubsidie om reclame te maken voor het drinken van melk! De wereld op zijn kop!
Voorzitter, er is geen enkele structurele aandacht voor dierenwelzijn, ondanks een gedeputeerde die op dierenwelzijn aanspreekbaar is. Is dit een hiaat in het provinciale beleid? Of is ook dit ook geen taak van de provincie?
De veehouderij vormt een grote bedreiging voor het klimaat, draagt bij aan de honger in de wereld en veroorzaakt grote watertekorten. Paul McCartney, prins Willem-Alexander, minister Cramer,
minister Koenders riepen allemaal al op om minder vlees te eten. In de Nederlandse politiek groeit een kritischer houding ten opzichte van de massale consumptie van vlees.
De Partij van de Arbeid steunde afgelopen week samen met GroenLinks en D66 een motie van de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer voor een overheidscampagne rond een vleesvrije dag. Ook als provincie zouden we scherp moeten inzetten op een reductie van de veestapel en aanpassing van onze eetgewoontes richting een meer plantaardig dieet.
De heer HOLLENGA (gedeputeerde): U krijgt zo meteen een haring.
Mevrouw HAZEKAMP: Fijn, dank u wel, daar kom ik zo op terug, voorzitter.
Maar dat is een individuele keuze en dus ook geen taak van de provincie.
De biologische landbouw. De biologische groenteteelt is volgens het LEI de laatste jaren winstgevender dan gangbaar. Een duidelijke keuze voor dier- en mensvriendelijke biologische akkerbouw en veeteelt, wordt door de provincie niet gemaakt. Initiatieven vanuit de sector worden natuurlijk graag tegemoet gezien, maar niet geïnitieerd of gestimuleerd. Dat is namelijk geen taak voor de provincie.
De provincie financiert daarentegen wel projecten waarbij dierproeven worden gedaan of gewassen genetisch worden gemanipuleerd. Details hierover ontbreken. We weten niet om hoeveel experimenten het precies gaat en om wat voor dieren of gewassen het gaat. Dat overzicht komt wellicht nog beschikbaar. De gevolgen van deze onderzoeken voor dieren, natuur en milieu is namelijk geen toetsingscriterium voor de provincie. Dat is namelijk geen taak van de provincie.
Voorzitter, subsidies aan milieuorganisaties die procederen tegen de overheid, moeten stopgezet worden, aldus het CDA.
De Partij voor de Dieren vindt het echter van groot belang dat deze organisaties doorgaan met campagnes en projecten die beogen het overheidsbeleid te beïnvloeden totdat het beleid van de overheid zodanig is dat hun acties niet meer nodig zijn en zeker moeten die organisaties daarmee ook doorgaan zolang sectoren die onze leefomgeving en het klimaat bedreigen, wel fors worden gesteund.
Het principe zou moeten zijn: de vervuiler betaalt, maar in Groningen geldt: de vervuiler vervuilt en de provincie betaalt. Biomassa-initiatieven zoals vergisting van mest die leiden tot instandhouding en verdere schaalvergroting van de dier-, klimaat en mensvijandige bio-industrie worden wel financieel ondersteund. Onderzoek naar opslag en afvang van CO2 krijgt alle steun en veel geld van deze provincie. Wanneer deze kosten door de energiebedrijven zouden moeten worden gedragen, dan was de bouw van CO2-vervuilende kolencentrales vermoedelijk niet eens doorgegaan.
De provincie draagt bij aan onderzoeken hoe de agrarische sector haar sterke Europese marktpositie kan behouden. De provincie participeert in het Europees Visserij Fonds om nog even terug te komen op de haring. Voorzitter, zijn dat dan wel taken van de provincie? De Partij voor de Dieren denkt van niet.
Voorzitter, integraal dierenwelzijnsbeleid ontbreekt op verschillende terreinen en goed beleid wordt via andere maatregelen of inadequaat handelen weer teniet gedaan. Het is tijd dat we daarmee stoppen. Het College weigert krachtig te anticiperen op de desastreuze gevolgen van onze handelwijze voor de voedselverdeling, het milieu, het klimaat en het welzijn van dieren.
Voor vrijwel al deze punten heeft de Partij voor de Dieren de afgelopen jaren voorstellen gedaan, moties en amendementen ingediend en vragen gesteld. En daar zijn ook interessante antwoorden op gegeven, alhoewel een en ander niet behoort tot de taak van de provincie. Maar er lijkt iets geks aan de hand te zijn met ons geheugen. Dat lijkt ons af en toe in de steek te laten. Daarom wil ik herinneren aan een paar uitspraken uit deze Staten van de afgelopen jaren.
Allereerst een citaat:
“Ik zal als coördinerend gedeputeerde voor het dierenwelzijn uiteraard mijn collega’s er op aanspreken dat ze met dierenwelzijn rekening houden, vooral als het gaat om activiteiten in het landelijk gebied waar de meeste dieren voorkomen of op de Waddenzee waar ik zelf weer bij betrokken ben. Wij zullen op verschillende manieren rekening houden met dierenwelzijn.”
Dat waren uitspraken van gedeputeerde Hollenga van Dierenwelzijn, tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota 2008, juni 2008.
Een ander citaat:
“De motie van de Partij voor de Dieren wordt overgenomen door het College. We vragen ons wel even af of de budgettaire consequenties ook gedekt zijn, want hiermee wordt overigens wel formeel een portefeuille Dierenwelzijn ingevoerd die volgens mij nog niet voorkomt op het visitekaartje van gedeputeerde Hollenga. Misschien kan gedeputeerde Calon aangeven of er dekking te vinden is binnen de financiële ruimte om dat aan te passen.”
Dat was een citaat van Marc Jager, gedaan als Statenlid voor het CDA, tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota 2008, juni 2008. Gedeputeerde Calon antwoordt hierop overigens dat dit bij de volgende Voorjaarsnota zou gebeuren.
Voorzitter, gezien deze antwoorden heb ik vorig jaar een motie aangehouden over het toetsen op dierenwelzijncriteria voor het beleid voortvloeiend uit de Voorjaarsnota. Gezien de punten die ik in bij betoog heb genoemd, wil ik deze motie echter opnieuw indienen en in stemming brengen. Het betreft motie nr. 20, ingediend tijdens de Statenvergadering van 18 juni 2008.
De VOORZITTER: Prima. Ik zal hem voor de zekerheid nog even laten ronddelen.
Mevrouw HAZEKAMP: Voorzitter, ik twijfelde of ik nog een laatste citaat zou toevoegen en ik heb dat toch maar gedaan. Ik zou toch nog een aantal uitspraken met u willen delen van iemand uit deze Statenzaal. Ik citeer:
“Het kan flink wat minder met de zeehonden in de Waddenzee. Waarom zouden zeehondjes niet mogen worden afgeschoten, want één zeehond eet per jaar 2.000 kilo vis.
Ter vergelijking: een garnalenschip brengt per week ongeveer dezelfde hoeveelheid garnalen aan land.
Daarom zou de regulering van de zeehondenmeute in de Waddenzee door de mens bespreekbaar moeten zijn. Immers, vossen worden ook afgeschoten wanneer ze te veel hobby- en bedrijfskippen clandestien nuttigen. Waarom zeehonden niet?”
Dit citaat komt uit een weblog van juni 2003 van Marc Jager, indertijd nog Statenlid voor het CDA.
De heer JAGER: Kan mevrouw Hazekamp aangeven of dit een citaat is in de vorm van een uitspraak of is dit een citaat uit een stelling die geponeerd stond op dit weblog?
Mevrouw HAZEKAMP: Dit waren verschillende zinnen die indertijd op uw weblog stonden.
De heer JAGER: In een stelling, dacht ik.
Mevrouw HAZEKAMP: Ik zou u willen zeggen dat je via het internet tot in lengte van jaren wordt achtervolgd door je eigen missers, ook al heb je in de week dat het bericht geplaatst werd, geprobeerd om het te herstellen. Ik kan u de kopieën en de uitdraai doen toekomen.
De heer JAGER: Dank u, ik heb hem zelf ook nog.
Mevrouw HAZEKAMP: Hopelijk zal deze herinnering leiden tot wat meer bedachtzaamheid en aandacht voor dierenwelzijn bij onze nieuwe gedeputeerde en natuurlijk ook bij de rest van het College.
De Partij voor de Dieren roept het College op om niet zomaar wat te roepen en op de automatische piloot de economische belangen automatisch te stellen boven de andere belangen die er zijn.
Tot zo ver mijn Algemene Beschouwing. Dank u wel.
Mevrouw HAZEKAMP: Voorzitter, deze Algemene Beschouwingen staan in het teken van een schamele, beleidsarme Voorjaarsnota. Het is daarom haast onmogelijk om bij deze Algemene Beschouwingen niets te zeggen over de kredietcrisis. Een crisis die is veroorzaakt door onze onverzadigbare hebzucht. Een crisis die alle andere crises die er zijn, onterecht overschaduwt. De klimaatcrisis, de voedselcrisis, de zoetwatercrisis, de biodiversiteitscrisis, de fosfaatcrisis en dierziektencrises lijken nog steeds onbelangrijker dan de recessie. Maar we staan aan de rand van de afgrond en de enige richting die we uitkunnen, is een stapje terug. We hebben de keuze tussen de doodlopende weg die ons tot hier bracht, of een radicale omslag maken door te kiezen voor mededogen en duurzaamheid. Weg van het klatergoud en de schone schijn en opkomen voor alles wat écht en de moeite waard is! Zoals schoon water, schone lucht, schone bodem en biodiversiteit.
Voorzitter, de Partij voor de Dieren is teleurgesteld dat er maar weinig écht duurzame maatregelen zijn te vinden in de Voorjaarsnota 2009. Sterker nog, op veel terreinen die voor de Partij voor de Dieren van wezenlijk belang zijn, is sprake van stilstand of zelfs achteruitgang. Ik zal hiervan een aantal voorbeelden noemen.
Dierziekten. De q-koorts is weer volop in het nieuws. Deze ziekte die door mest van schapen en geiten wordt overgebracht, kan leiden tot ernstige luchtweginfecties en ernstige vermoeidheid die soms een jaar lang aanhoudt. Er zijn dit jaar al drie maal zoveel mensen meer ziek geworden dan vorig jaar. En dat terwijl de zomer nog moet beginnen. Bovendien is de q-koorts weer verder naar het noorden opgerukt.
Steeds meer mensen worden opgenomen in ziekenhuizen met MRSA-bacteriën. Resistente bacteriën waartegen geen antibiotica is opgewassen. Opgelopen na contact met varkens, varkenshouders of hun familie.
Ook de varkensgriep, vanwege de slechte naam voor de varkenssector ook wel Mexicaanse griep genoemd, breidt zich over ons land uit. Artsen, ministeries, virologen roepen alle varkenshouders op om alert te zijn en uit de buurt van hun dieren te blijven als ze ziek zijn. Varkens kunnen namelijk ook de varkensgriep krijgen en verspreiden naar mensen. Wij staan erbij en kijken er naar. Preventie en dierziektebeleid zijn namelijk geen taken van de provincie….
Voorzitter, voor vossen, konijnen en vele duizenden andere wilde dieren geldt dat ze in Groningen vrijwel overal, dag en nacht vogelvrij zijn. Dag en nacht worden gewassen en slootkanten beschermd door mannen (en vrouwen) met geweren. Waarom? Omdat het mag van GS.
Er zijn talloze alternatieven om wildschade tegen te gaan, maar deze innovatieve ontwikkelingen om dieren gericht te sturen of te weren, worden niet verder onderzocht, gestimuleerd of ondersteund. Dat is namelijk geen taak van de provincie.
Opvangcentra, dierenambulances, asielen vangen dagelijks aangereden eenden, afgedankte chinchilla’s, verweesde vossenwelpen, aangeschoten reeën op. Deze dieren worden in Groningen geholpen door initiatieven van particulieren en dierenbeschermingsorganisaties. En als die dat niet meer kunnen? Tsja…. Ook dat is geen zorg van de provincie…..
De achteruitgang van de weidevogels. Er wordt subsidie gegeven aan weidevogelprojecten, terwijl in dezelfde gebieden ook wegen worden aangelegd. Wie onderneemt actie wanneer die jonge weidevogels genadeloos worden ondergeploegd? Of wanneer juist door het uitgestelde maaibeheer vanwege een nat voorjaar ooievaarskuikens verhongeren? Tsja, dat is geen taak van de provincie…
Melkveehouderij. Het gemiddeld inkomen uit een agrarisch bedrijf bedroeg vorig jaar € 32.000.
In 2007, een jaar eerder, lag het nog op bijna het dubbele, namelijk € 57.000. Zo’n sterke terugval heeft zich niet eerder voorgedaan. Dat concludeert het Landbouw Economisch Instituut (LEI) in zijn jaarlijkse Landbouw-Economisch Bericht, dat deze week is verschenen. Boeren reisden de afgelopen week naar Brussel en Luxemburg om te demonstreren tegen de lage prijzen. En terwijl de melk rijkelijk over de straten vloeit, stimuleert deze provincie grootschalige melkveehouderij en regelt de minister van Landbouw miljoenen euro’s aan landbouwsubsidie om reclame te maken voor het drinken van melk! De wereld op zijn kop!
Voorzitter, er is geen enkele structurele aandacht voor dierenwelzijn, ondanks een gedeputeerde die op dierenwelzijn aanspreekbaar is. Is dit een hiaat in het provinciale beleid? Of is ook dit ook geen taak van de provincie?
De veehouderij vormt een grote bedreiging voor het klimaat, draagt bij aan de honger in de wereld en veroorzaakt grote watertekorten. Paul McCartney, prins Willem-Alexander, minister Cramer,
minister Koenders riepen allemaal al op om minder vlees te eten. In de Nederlandse politiek groeit een kritischer houding ten opzichte van de massale consumptie van vlees.
De Partij van de Arbeid steunde afgelopen week samen met GroenLinks en D66 een motie van de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer voor een overheidscampagne rond een vleesvrije dag. Ook als provincie zouden we scherp moeten inzetten op een reductie van de veestapel en aanpassing van onze eetgewoontes richting een meer plantaardig dieet.
De heer HOLLENGA (gedeputeerde): U krijgt zo meteen een haring.
Mevrouw HAZEKAMP: Fijn, dank u wel, daar kom ik zo op terug, voorzitter.
Maar dat is een individuele keuze en dus ook geen taak van de provincie.
De biologische landbouw. De biologische groenteteelt is volgens het LEI de laatste jaren winstgevender dan gangbaar. Een duidelijke keuze voor dier- en mensvriendelijke biologische akkerbouw en veeteelt, wordt door de provincie niet gemaakt. Initiatieven vanuit de sector worden natuurlijk graag tegemoet gezien, maar niet geïnitieerd of gestimuleerd. Dat is namelijk geen taak voor de provincie.
De provincie financiert daarentegen wel projecten waarbij dierproeven worden gedaan of gewassen genetisch worden gemanipuleerd. Details hierover ontbreken. We weten niet om hoeveel experimenten het precies gaat en om wat voor dieren of gewassen het gaat. Dat overzicht komt wellicht nog beschikbaar. De gevolgen van deze onderzoeken voor dieren, natuur en milieu is namelijk geen toetsingscriterium voor de provincie. Dat is namelijk geen taak van de provincie.
Voorzitter, subsidies aan milieuorganisaties die procederen tegen de overheid, moeten stopgezet worden, aldus het CDA.
De Partij voor de Dieren vindt het echter van groot belang dat deze organisaties doorgaan met campagnes en projecten die beogen het overheidsbeleid te beïnvloeden totdat het beleid van de overheid zodanig is dat hun acties niet meer nodig zijn en zeker moeten die organisaties daarmee ook doorgaan zolang sectoren die onze leefomgeving en het klimaat bedreigen, wel fors worden gesteund.
Het principe zou moeten zijn: de vervuiler betaalt, maar in Groningen geldt: de vervuiler vervuilt en de provincie betaalt. Biomassa-initiatieven zoals vergisting van mest die leiden tot instandhouding en verdere schaalvergroting van de dier-, klimaat en mensvijandige bio-industrie worden wel financieel ondersteund. Onderzoek naar opslag en afvang van CO2 krijgt alle steun en veel geld van deze provincie. Wanneer deze kosten door de energiebedrijven zouden moeten worden gedragen, dan was de bouw van CO2-vervuilende kolencentrales vermoedelijk niet eens doorgegaan.
De provincie draagt bij aan onderzoeken hoe de agrarische sector haar sterke Europese marktpositie kan behouden. De provincie participeert in het Europees Visserij Fonds om nog even terug te komen op de haring. Voorzitter, zijn dat dan wel taken van de provincie? De Partij voor de Dieren denkt van niet.
Voorzitter, integraal dierenwelzijnsbeleid ontbreekt op verschillende terreinen en goed beleid wordt via andere maatregelen of inadequaat handelen weer teniet gedaan. Het is tijd dat we daarmee stoppen. Het College weigert krachtig te anticiperen op de desastreuze gevolgen van onze handelwijze voor de voedselverdeling, het milieu, het klimaat en het welzijn van dieren.
Voor vrijwel al deze punten heeft de Partij voor de Dieren de afgelopen jaren voorstellen gedaan, moties en amendementen ingediend en vragen gesteld. En daar zijn ook interessante antwoorden op gegeven, alhoewel een en ander niet behoort tot de taak van de provincie. Maar er lijkt iets geks aan de hand te zijn met ons geheugen. Dat lijkt ons af en toe in de steek te laten. Daarom wil ik herinneren aan een paar uitspraken uit deze Staten van de afgelopen jaren.
Allereerst een citaat:
“Ik zal als coördinerend gedeputeerde voor het dierenwelzijn uiteraard mijn collega’s er op aanspreken dat ze met dierenwelzijn rekening houden, vooral als het gaat om activiteiten in het landelijk gebied waar de meeste dieren voorkomen of op de Waddenzee waar ik zelf weer bij betrokken ben. Wij zullen op verschillende manieren rekening houden met dierenwelzijn.”
Dat waren uitspraken van gedeputeerde Hollenga van Dierenwelzijn, tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota 2008, juni 2008.
Een ander citaat:
“De motie van de Partij voor de Dieren wordt overgenomen door het College. We vragen ons wel even af of de budgettaire consequenties ook gedekt zijn, want hiermee wordt overigens wel formeel een portefeuille Dierenwelzijn ingevoerd die volgens mij nog niet voorkomt op het visitekaartje van gedeputeerde Hollenga. Misschien kan gedeputeerde Calon aangeven of er dekking te vinden is binnen de financiële ruimte om dat aan te passen.”
Dat was een citaat van Marc Jager, gedaan als Statenlid voor het CDA, tijdens de behandeling van de Voorjaarsnota 2008, juni 2008. Gedeputeerde Calon antwoordt hierop overigens dat dit bij de volgende Voorjaarsnota zou gebeuren.
Voorzitter, gezien deze antwoorden heb ik vorig jaar een motie aangehouden over het toetsen op dierenwelzijncriteria voor het beleid voortvloeiend uit de Voorjaarsnota. Gezien de punten die ik in bij betoog heb genoemd, wil ik deze motie echter opnieuw indienen en in stemming brengen. Het betreft motie nr. 20, ingediend tijdens de Statenvergadering van 18 juni 2008.
De VOORZITTER: Prima. Ik zal hem voor de zekerheid nog even laten ronddelen.
Mevrouw HAZEKAMP: Voorzitter, ik twijfelde of ik nog een laatste citaat zou toevoegen en ik heb dat toch maar gedaan. Ik zou toch nog een aantal uitspraken met u willen delen van iemand uit deze Statenzaal. Ik citeer:
“Het kan flink wat minder met de zeehonden in de Waddenzee. Waarom zouden zeehondjes niet mogen worden afgeschoten, want één zeehond eet per jaar 2.000 kilo vis.
Ter vergelijking: een garnalenschip brengt per week ongeveer dezelfde hoeveelheid garnalen aan land.
Daarom zou de regulering van de zeehondenmeute in de Waddenzee door de mens bespreekbaar moeten zijn. Immers, vossen worden ook afgeschoten wanneer ze te veel hobby- en bedrijfskippen clandestien nuttigen. Waarom zeehonden niet?”
Dit citaat komt uit een weblog van juni 2003 van Marc Jager, indertijd nog Statenlid voor het CDA.
De heer JAGER: Kan mevrouw Hazekamp aangeven of dit een citaat is in de vorm van een uitspraak of is dit een citaat uit een stelling die geponeerd stond op dit weblog?
Mevrouw HAZEKAMP: Dit waren verschillende zinnen die indertijd op uw weblog stonden.
De heer JAGER: In een stelling, dacht ik.
Mevrouw HAZEKAMP: Ik zou u willen zeggen dat je via het internet tot in lengte van jaren wordt achtervolgd door je eigen missers, ook al heb je in de week dat het bericht geplaatst werd, geprobeerd om het te herstellen. Ik kan u de kopieën en de uitdraai doen toekomen.
De heer JAGER: Dank u, ik heb hem zelf ook nog.
Mevrouw HAZEKAMP: Hopelijk zal deze herinnering leiden tot wat meer bedachtzaamheid en aandacht voor dierenwelzijn bij onze nieuwe gedeputeerde en natuurlijk ook bij de rest van het College.
De Partij voor de Dieren roept het College op om niet zomaar wat te roepen en op de automatische piloot de economische belangen automatisch te stellen boven de andere belangen die er zijn.
Tot zo ver mijn Algemene Beschouwing. Dank u wel.
Abonneren op:
Posts (Atom)