Staatsbosbeheer moet deze kabinetsperiode 100 miljoen euro bijdragen aan de staatskas en gaat daarom na de zomer van 2013 natuurgebiedjes in de provincie Groningen verkopen. Het gaat om terreinen buiten de zogenoemde ecologische hoofdstructuur. De nieuwe eigenaar mag binnen het geldende bestemmingsplan zelf weten wat hij met zijn natuurgebiedje doet. Er is belangstelling bij boeren die zo willen voldoen aan toekomstige eisen van de EU om op 7 procent van hun land aan natuur te doen. Het ware beter dat de boeren verplicht werden om daarvoor een onbewerkte en onbespoten akkerrand voor aan te houden.
Het verkopen van natuurgebieden verkleint de toeristische aantrekkelijkheid van de provincie Groningen en daarmee op economische ontwikkeling.
Volgens Das&Boom leven in de houtwallen, vennen, bosjes en bermen die Staatsbosbeheer gaat verkopen beschermde dieren zoals dassen, uilen, vleermuizen en roofvogels. Das&Boom wil via de Wet Openbaarheid van Bestuur alle stukken over deze zaak inzien en stapt daarvoor zonodig naar de rechter, zegt een woordvoerder.
De Kamer steunt de oproep van de Partij voor de Dieren aan staatssecretaris Dijksma om de verkoop van natuurgebieden stil te leggen. De Partij voor de Dieren vindt dat de verkoop van natuur niet past bij de ambitie van het nieuwe kabinet om de oorspronkelijke Ecologische Hoofdstructuur (EHS) te realiseren. Totdat duidelijk is hoe het kabinet de natuurdoelen gaat halen, kan van verkoop in ieder geval geen sprake zijn, vond ook een meerderheid van de Kamer.
Posts tonen met het label natuur. Alle posts tonen
Posts tonen met het label natuur. Alle posts tonen
7 mrt 2012
Waarom paginagrote advertentie over muskusrattenbeheer?
Waterschap Hunze en Aa’s bestrijden muskusratten en daarom plaatste het waterschap ("van uw geld") op 6 maart een paginagrote advertentie in de Gezinsbode met de titel "Voor úw veiligheid!". Waarom? Dat is onduidelijk, want wanneer u een muskusrat signaleert dan hoeft u niets te doen, dat doen de muskusrattenvangers wel.
Maar waarom zet het waterschap niet de vos in? Want vossen bestrijden naast ganzen ook muskusratten. En er zijn nog meer helpers. Zou het geld voor een advertentie niet beter besteed zijn aan een het bevorderen van een natuurlijk beheer? Meer lezen? Klik hier.
Maar waarom zet het waterschap niet de vos in? Want vossen bestrijden naast ganzen ook muskusratten. En er zijn nog meer helpers. Zou het geld voor een advertentie niet beter besteed zijn aan een het bevorderen van een natuurlijk beheer? Meer lezen? Klik hier.
20 feb 2011
Muskusrat, gedoogd en verdronken in de Koningslaagte
De Koningslaagte is een natuurgebied vlak buiten de stad Groningen bij de wijk Noorderhogebrug. Het is het oude, ondiepe stroomgebied van de rivier Hunze, een van de twee rivieren die de stad omstroomden. Het is nu onderdeel van een weidevogelgebied en de Ecologische HoofdStructuur. Begin februari 2011 landde er nog een zeearend om een nijlgans te verschalken.
Het is ook het gebied van de muskusratten, die in het gebied vrij mogen zwemmen en aan de randen worden verdelgd. Op de foto hieronder is dat goed te zien. Vooraan het drijvende huisje waarin de muskusratten worden gelokt om te worden verdronken. 50 en honderd meter verderop links van het tekstvlak en bij de rechterbovenhoek twee winterverblijven voor muskusratten.
Zij bouwen dit met riet in het ondiepe water om in te wonen, zolang zij zich niet verleiden om buiten de grens van hun kwetsbare gebied te begeven.
In de publieke opinie staat de muskusrat bekend als een dier dat dijken ondergraaft. Maar dat doet een muskusrat alleen wanneer er aan de voet van die dijk een sloot is. Is de afstand van de sloot tot de dijk groot, dan komt een muskusrat niet in een dijk. Het heeft er in principe niets anders te zoeken dan bescherming vanuit een onder water toegankelijk hol. Dat hol hoeft (zoals op de foto te zien is, niet in een dijklichaam.
Afgezien van de gebrekkige onderbouwing van het nut van de huidige bestrijding zijn de kosten erg hoog: 34 miljoen euro per jaar. Dat is 220 euro per muskusrat. En dat terwijl de relatie tussen het aantal muskusratten en de hoeveelheid schade aan dijken en oevers allerminst vaststaat.
Het is de moeite waard te doordenken of in ons land niet wat meer rekening kan worden gehouden met het combineren van de belangen van dit dier en mogelijke natuurvoordelen van het anders gebruiken van de grond tussen dijk en sloot. Ook zijn er vele manieren om te voorkomen dat muskusratten en beverratten etc. gaan graven in een dijk.
Het is ook het gebied van de muskusratten, die in het gebied vrij mogen zwemmen en aan de randen worden verdelgd. Op de foto hieronder is dat goed te zien. Vooraan het drijvende huisje waarin de muskusratten worden gelokt om te worden verdronken. 50 en honderd meter verderop links van het tekstvlak en bij de rechterbovenhoek twee winterverblijven voor muskusratten.
Zij bouwen dit met riet in het ondiepe water om in te wonen, zolang zij zich niet verleiden om buiten de grens van hun kwetsbare gebied te begeven.
In de publieke opinie staat de muskusrat bekend als een dier dat dijken ondergraaft. Maar dat doet een muskusrat alleen wanneer er aan de voet van die dijk een sloot is. Is de afstand van de sloot tot de dijk groot, dan komt een muskusrat niet in een dijk. Het heeft er in principe niets anders te zoeken dan bescherming vanuit een onder water toegankelijk hol. Dat hol hoeft (zoals op de foto te zien is, niet in een dijklichaam.
Afgezien van de gebrekkige onderbouwing van het nut van de huidige bestrijding zijn de kosten erg hoog: 34 miljoen euro per jaar. Dat is 220 euro per muskusrat. En dat terwijl de relatie tussen het aantal muskusratten en de hoeveelheid schade aan dijken en oevers allerminst vaststaat.
Het is de moeite waard te doordenken of in ons land niet wat meer rekening kan worden gehouden met het combineren van de belangen van dit dier en mogelijke natuurvoordelen van het anders gebruiken van de grond tussen dijk en sloot. Ook zijn er vele manieren om te voorkomen dat muskusratten en beverratten etc. gaan graven in een dijk.
20 mrt 2010
Een stadse kijk op dode dieren
Herman Sandman schrijft in de Groninger Gezinsbode van 16 maart 2010 dat de Partij voor de Dieren een stadse uitvinding is. “Die beweging komt voort uit de merkwaardige neiging van de mens alles via de overheid geregeld te willen hebben. We kunnen geen mus zien hinken of de Dierenambulance wordt opgetrommeld en als die niet snel komt, dienen we een met moties en amendementen omgeven Plan van Aanpak in om zo’n misstand in de toekomst te voorkomen.”
Sandman pleit voor de mentaliteit die op het platteland heerst. “Je hebt ook geen partij nodig om dieren te helpen als dat nodig is. Dat moet je gewoon doen”. Een schaap op zijn rug zet je meteen overeind en wanneer het is overleden dan gooi je het in Slochterdiep. Het natuurlijke resultaat zijn palingen zo groot als brandslangen.
“De sterkste" (de mens) "eet als laatste”.
Volgens het CDA is de Partij voor de Dieren in het geval van de sterfte van grote grazers in de Oostvaardersplassen door haar hoeven gezakt door er niet voor te pleiten om de hongerige dieren bij te voeren. Velen zijn geschokt door de beelden van stervende dieren. Jaarlijks sterft in het natuurpark van Staatsbosbeheer ongeveer een derde van de populatie, deels door voedselgebrek. Een dier in de bio-industrie heeft gemiddeld een veel korter leven en minstens zo onnatuurlijk.
Het is waar dat velen tegenwoordig niet meer tegen de beelden kunnen van stervende en gestorven dieren. Dat maakt het lastig om in ons land te pleiten voor het herstel van een natuurlijk evenwicht door predatoren als de wolf te introduceren. Vossen worden bejaagd en weinigen zien de (ge)dode dieren daadwerkelijk, hoogstens als verkeersslachtoffer langs de kant van de weg.
Een dood en stervend dier is een drama. Het is jammer dat kinderen tegenwoordig nauwelijks nog geconfronteerd worden met het bestaan van roofdieren en prooidieren. Eten komt uit de fabriek en wordt je aangeboden via de supermarkt. Zou het de betrokkenheid van kinderen met de dieren uit de veehouderij niet vergroten als zij soms gedwongen worden om zich te realiseren dat voor elke vleesmaaltijd een dier gedood moet worden? Zou dat niet de educatieve functie kunnen zijn van het zien van een karkas? Dat een dier in de natuur in vrijheid leeft totdat een ander dier het verschalkt? En dat de wijze van leven in de overvolle stallen geen natuurlijke manier van leven is? Zouden kinderen uit de stad en het platteland niet beiden op dit punt nog veel kunnen leren? En dat de overheid de regels kan stellen om de natuurlijke manier van leven en met dieren om te gaan weer een kans te geven?
Sandman pleit voor de mentaliteit die op het platteland heerst. “Je hebt ook geen partij nodig om dieren te helpen als dat nodig is. Dat moet je gewoon doen”. Een schaap op zijn rug zet je meteen overeind en wanneer het is overleden dan gooi je het in Slochterdiep. Het natuurlijke resultaat zijn palingen zo groot als brandslangen.
“De sterkste" (de mens) "eet als laatste”.
Volgens het CDA is de Partij voor de Dieren in het geval van de sterfte van grote grazers in de Oostvaardersplassen door haar hoeven gezakt door er niet voor te pleiten om de hongerige dieren bij te voeren. Velen zijn geschokt door de beelden van stervende dieren. Jaarlijks sterft in het natuurpark van Staatsbosbeheer ongeveer een derde van de populatie, deels door voedselgebrek. Een dier in de bio-industrie heeft gemiddeld een veel korter leven en minstens zo onnatuurlijk.
Het is waar dat velen tegenwoordig niet meer tegen de beelden kunnen van stervende en gestorven dieren. Dat maakt het lastig om in ons land te pleiten voor het herstel van een natuurlijk evenwicht door predatoren als de wolf te introduceren. Vossen worden bejaagd en weinigen zien de (ge)dode dieren daadwerkelijk, hoogstens als verkeersslachtoffer langs de kant van de weg.
Een dood en stervend dier is een drama. Het is jammer dat kinderen tegenwoordig nauwelijks nog geconfronteerd worden met het bestaan van roofdieren en prooidieren. Eten komt uit de fabriek en wordt je aangeboden via de supermarkt. Zou het de betrokkenheid van kinderen met de dieren uit de veehouderij niet vergroten als zij soms gedwongen worden om zich te realiseren dat voor elke vleesmaaltijd een dier gedood moet worden? Zou dat niet de educatieve functie kunnen zijn van het zien van een karkas? Dat een dier in de natuur in vrijheid leeft totdat een ander dier het verschalkt? En dat de wijze van leven in de overvolle stallen geen natuurlijke manier van leven is? Zouden kinderen uit de stad en het platteland niet beiden op dit punt nog veel kunnen leren? En dat de overheid de regels kan stellen om de natuurlijke manier van leven en met dieren om te gaan weer een kans te geven?
9 feb 2009
Een nieuwe weg door Koningslaagtepolder overbodig en schadelijk voor de natuur
Drewes de Haan van GroenLinks in zijn weblog:
Zoals te verwachten was na de vergadering van de Statencommissie Mobiliteit, hebben de Provinciale Staten van Groningen deze week ingestemd met het tracévoorstel van de provincie voor de nieuwe weg Groningen- Winsum - Mensingeweer. Dat betekent o.a. dat dwars door de voor natuur en cultuurhistorie waardevolle Koningslaagtepolder een provinciale weg plus parallelweg wordt aangelegd.
....
Doorgaans spreken de provinciale politici mooie woorden over het behoud van vooral het landschap en mindere mate van de natuur. Maar toch wordt er nu 15 tot 20 kilometer nieuwe weg door merendeel waardevol landschap aangelegd, waarvan de noodzaak op z’n minst twijfelachtig is. Maar die argumenten tellen allang niet meer. Gaandeweg het debat kreeg ik steeds idee dat vooral een psychologisch argument de doorslag heeft gegeven, namelijk dat noord-west Groningen recht heeft op de meest optimale aansluiting op de ringwegen van de stad. Niet door de Koningslaagte gaan betekent een paar minuten meer reistijd en mogelijk voor een verkeerslicht stil staan en dat schijnt uit den boze te zijn.
Tot zover de weblog.
De Koningslaagtepolder is een gebied waarin zich veel grutto's bevinden.
De provincie Groningen heeft najaar 2008 een fraai boekwerk uitgebracht over het actieprogramma weidevogels en akkervogels onder de titel: Meer doen in minder gebieden. De provincie Groningen gaat het beschikbare geld alleen nog inzetten in die gebieden waar de meeste kans op succes is voor deze vogels.
Is het in deze moeilijke economische omstandigheden nog wel verantwoord om het beschikbare geld in te zetten voor overbodige wegen?
Meer lezen van de weblog van Drewes de Haan? Hier zijn zijn laatste 5 bijdragen:
Zoals te verwachten was na de vergadering van de Statencommissie Mobiliteit, hebben de Provinciale Staten van Groningen deze week ingestemd met het tracévoorstel van de provincie voor de nieuwe weg Groningen- Winsum - Mensingeweer. Dat betekent o.a. dat dwars door de voor natuur en cultuurhistorie waardevolle Koningslaagtepolder een provinciale weg plus parallelweg wordt aangelegd.
....
Doorgaans spreken de provinciale politici mooie woorden over het behoud van vooral het landschap en mindere mate van de natuur. Maar toch wordt er nu 15 tot 20 kilometer nieuwe weg door merendeel waardevol landschap aangelegd, waarvan de noodzaak op z’n minst twijfelachtig is. Maar die argumenten tellen allang niet meer. Gaandeweg het debat kreeg ik steeds idee dat vooral een psychologisch argument de doorslag heeft gegeven, namelijk dat noord-west Groningen recht heeft op de meest optimale aansluiting op de ringwegen van de stad. Niet door de Koningslaagte gaan betekent een paar minuten meer reistijd en mogelijk voor een verkeerslicht stil staan en dat schijnt uit den boze te zijn.
Tot zover de weblog.
De Koningslaagtepolder is een gebied waarin zich veel grutto's bevinden.
De provincie Groningen heeft najaar 2008 een fraai boekwerk uitgebracht over het actieprogramma weidevogels en akkervogels onder de titel: Meer doen in minder gebieden. De provincie Groningen gaat het beschikbare geld alleen nog inzetten in die gebieden waar de meeste kans op succes is voor deze vogels.
Is het in deze moeilijke economische omstandigheden nog wel verantwoord om het beschikbare geld in te zetten voor overbodige wegen?
Meer lezen van de weblog van Drewes de Haan? Hier zijn zijn laatste 5 bijdragen:
Abonneren op:
Posts (Atom)