RTV-Noord meldt op 18 juni:
Wanneer Provinciale Staten de nieuwe voorwaarden voor de bouw van melkveestallen goedkeuren, zet Groningen de deur open voor mega-vee-industrie.
Dat zegt de Dierenbescherming die de provincie oproept af te zien van goedkeuring van het Groninger Verdienmodel, dat de nieuwe voorwaarden voor koeienstallen omvat.
Die voorwaarden zijn volgens de Dierenbescherming zo ruim en vrijblijvend dat megastallen ruim baan krijgen.
Door de schaalvergroting en intensivering van veeteelt zullen koeien volgens de Dierenbescherming dan nog nauwelijks in de weide te zien zijn. De Dierenbescherming noemt dat 'rampzalig' voor het welzijn van de koe.
Tot zover het bericht op RTV-Noord.
De koeien in de stal worden gevoerd met gras door de boer gemaaid op graslanden die ongeschikt zijn voor weidevogels om op te leven. Het levert naast lelijke gebouwen en mestsilo's in het landschap op wezenloos groene vlaktes op zonder bloemen en variatie.
Posts tonen met het label melkveehouderij. Alle posts tonen
Posts tonen met het label melkveehouderij. Alle posts tonen
8 mei 2014
Groningen steunt intensieve melkveehouderij binnen eigen gemeentegrens
Een veehouderij aan de Winschoterweg in Groningen wil fors uitbreiden. De gemeente wil daar aan meewerken en heeft ons een voorontwerp-bestemmingsplan toegestuurd. De Natuur en Milieufederatie Groningen heeft grote moeite met dit plan. Er komen te veel dieren op een veel te kleine oppervlakte en de gebouwen passen niet goed in het landschap.
Er is de afgelopen tijd veel discussie geweest bij de provincie over de oppervlakte boerenerf waar de gebouwen mogen staan. Uiteindelijk heeft de provincie besloten dat de agrarische bouwkavels onder voorwaarden mogen worden vergroot boven de 2 ha, tot maximaal 4 ha. Eén van de voorwaarden: wie boven 2 ha wil uitbreiden, moet dat ‘verdienen’ door duurzame maatregelen binnen het bedrijf te nemen. Daarvoor ontwikkelt de provincie, in samenwerking met LTO en de NMG, ‘het Groninger Verdienmodel’.
Deze veehouderij aan de Winschoterweg wil het agrarisch bouwperceel uitbreiden tot 2,5 ha. Maar omdat de aanvraag voor deze uitbreiding is ingediend voor het besluit van de provincie over de bouwkavels, hoeft het bedrijf niet te voldoen aan het Groninger Verdienmodel. Dit vinden wij een gemiste kans. Bovendien wordt hier een forse bebouwing op een eigenlijk te klein erf geperst: voor ‘landschappelijke inpassing’, een randje schaamgroen om het bedrijf aan het oog te onttrekken, is er geen ruimte meer.
De 33.000 vleeskuikens en 475 mestkalveren zijn volgens de provinciale spelregels intensieve veehouderij. Het aantal dieren in deze intensieve veehouderij mag niet uitbreiden. Maar melkveehouderij valt niet onder intensieve veehouderij. Als de koeien in de wei lopen, het grootste deel van het voer van de eigen grond komt en de mest op de eigen grond kan worden afgezet zijn wij het hier mee eens. Maar dit bedrijf heeft buiten de gebouwen slechts 50 ha land. 8 koeien per ha is echt te veel. Die 400 koeien zullen dan ook nauwelijks buiten komen. Hun voer komt voor verreweg het grootste deel van buiten het bedrijf. En de mest kan niet op het eigen bedrijf worden gebruikt. Zo wordt het verschil tussen grondgebonden en intensieve veehouderij wel erg klein!
Bron: NMF Groningen
Er is de afgelopen tijd veel discussie geweest bij de provincie over de oppervlakte boerenerf waar de gebouwen mogen staan. Uiteindelijk heeft de provincie besloten dat de agrarische bouwkavels onder voorwaarden mogen worden vergroot boven de 2 ha, tot maximaal 4 ha. Eén van de voorwaarden: wie boven 2 ha wil uitbreiden, moet dat ‘verdienen’ door duurzame maatregelen binnen het bedrijf te nemen. Daarvoor ontwikkelt de provincie, in samenwerking met LTO en de NMG, ‘het Groninger Verdienmodel’.
Deze veehouderij aan de Winschoterweg wil het agrarisch bouwperceel uitbreiden tot 2,5 ha. Maar omdat de aanvraag voor deze uitbreiding is ingediend voor het besluit van de provincie over de bouwkavels, hoeft het bedrijf niet te voldoen aan het Groninger Verdienmodel. Dit vinden wij een gemiste kans. Bovendien wordt hier een forse bebouwing op een eigenlijk te klein erf geperst: voor ‘landschappelijke inpassing’, een randje schaamgroen om het bedrijf aan het oog te onttrekken, is er geen ruimte meer.
De 33.000 vleeskuikens en 475 mestkalveren zijn volgens de provinciale spelregels intensieve veehouderij. Het aantal dieren in deze intensieve veehouderij mag niet uitbreiden. Maar melkveehouderij valt niet onder intensieve veehouderij. Als de koeien in de wei lopen, het grootste deel van het voer van de eigen grond komt en de mest op de eigen grond kan worden afgezet zijn wij het hier mee eens. Maar dit bedrijf heeft buiten de gebouwen slechts 50 ha land. 8 koeien per ha is echt te veel. Die 400 koeien zullen dan ook nauwelijks buiten komen. Hun voer komt voor verreweg het grootste deel van buiten het bedrijf. En de mest kan niet op het eigen bedrijf worden gebruikt. Zo wordt het verschil tussen grondgebonden en intensieve veehouderij wel erg klein!
Bron: NMF Groningen
19 feb 2013
Columnist levert zelf drogredenen tegen bezwaar megastal door PvdD
Onder de titel “Commentaar: megastal goed voor dierenwelzijn en diergezondheid” gaat columnist Hans Berens in op de actie door Partij voor de Dieren (PvdD) Groningen tegen een aanvraag voor een grote veestal.
Berens schrijft op de site van de Gezinsbode:
De PvdD verdient alle steun, maar maakt het zichzelf lastig als ze zich van oneigenlijke argumenten bedient. Dat is het geval bij het protest van afgelopen week tegen een geplande megastal binnen de stadsgrenzen, aan de Winschoterweg. Kelder wijst er in raadsvragen op ‘dat ook koeien in de vee-industrie weinig leed bespaard blijft. De dieren zijn in megastallen vaak veroordeeld tot levenslange opsluiting, zien nooit het daglicht en zijn voortdurend gestresst doordat ze in onnatuurlijk grote groepen moeten samenleven.
Tot zover het citaat.
En met de titel boven zijn commentaar draagt Berens zelf oneigenlijke argumenten aan tegen het protest van Gerjan Kelder.
Hij schrijft ook: "Wat Kelder als probleem beschouwt, is in grote lijnen eigen aan álle melkveebedrijven, óók kleinschalige, en óók biologische. Moderne ‘megastallen’ vormen ten aanzien van dierenwelzijn en diergezondheid een verbetering ten opzichte van oudere, veelal uit de jaren zeventig daterende koeienstallen."
Dierenwelzijn en diergezondheid kunnen minder slecht zijn dan eerdere en bij kleinere melkveehouders, de grotere stallen maken welzijn en gezondheid nog niet goed of zelfs maar goed genoeg.
Voor wie uitgebreid wil lezen over de bezwaren tegen bio-industrie, kijk eens naar deze drogredenen en hun ontkrachting.
Berens schrijft op de site van de Gezinsbode:
De PvdD verdient alle steun, maar maakt het zichzelf lastig als ze zich van oneigenlijke argumenten bedient. Dat is het geval bij het protest van afgelopen week tegen een geplande megastal binnen de stadsgrenzen, aan de Winschoterweg. Kelder wijst er in raadsvragen op ‘dat ook koeien in de vee-industrie weinig leed bespaard blijft. De dieren zijn in megastallen vaak veroordeeld tot levenslange opsluiting, zien nooit het daglicht en zijn voortdurend gestresst doordat ze in onnatuurlijk grote groepen moeten samenleven.
Tot zover het citaat.
En met de titel boven zijn commentaar draagt Berens zelf oneigenlijke argumenten aan tegen het protest van Gerjan Kelder.
Hij schrijft ook: "Wat Kelder als probleem beschouwt, is in grote lijnen eigen aan álle melkveebedrijven, óók kleinschalige, en óók biologische. Moderne ‘megastallen’ vormen ten aanzien van dierenwelzijn en diergezondheid een verbetering ten opzichte van oudere, veelal uit de jaren zeventig daterende koeienstallen."
Dierenwelzijn en diergezondheid kunnen minder slecht zijn dan eerdere en bij kleinere melkveehouders, de grotere stallen maken welzijn en gezondheid nog niet goed of zelfs maar goed genoeg.
Voor wie uitgebreid wil lezen over de bezwaren tegen bio-industrie, kijk eens naar deze drogredenen en hun ontkrachting.
11 mrt 2012
Bezwaar tegen megakoeienstal in Vlagtwedde
Onderstaande tekst is ingesproken bij een commissievergadering van de Groningse Provinciale Staten door een inwoner van Vlagtwedde, wonende op het Hebrecht.
Geachte Commissie,
Dank voor het mogen uitspreken van onze zorg betreffende de megastal.
Het Hebrecht is aaneengesloten met het Rhederveld. De locatie van de eventuele megastal is dan ook aan deze streekgrens gesitueerd: Een gebied dat eeuwenoud ontoegankelijk was, vanwege het nat gehouden veen. Het betreft een verdedigingslinie, beter bekend als het Bourtangermoor: Begin 1900 ontgonnen en na 100 jaar, weliswaar in een andere vorm, nog altijd een uniek agrarisch gebied met stilte, duisternis en wilde dieren. De combinatie met een identiek gebied aan Duitse zijde maakt het juist zo bijzonder.
Maar aan deze eeuwenoude schoonheid komt kennelijk een einde. Ongeveer 20 jaar geleden is er om begrijpelijke reden een onderbroken verkavelingsweg aangelegd voor aan- en afvoer van mest en landbouwgewassen. Deze onderbreking is het afgelopen jaar opgeheven. De betonweg is inmiddels een sluiproute geworden voor verkeer en voor menig jongere een racebaan. De eerste mestbassins zijn in het landschap verrezen en als we er niet voor waken ook de eerste megastal.
Het kapot maken van dit gebied baart mij en velen met mij grote zorg. Macht, geld en prestige gaan kennelijk boven schoonheid en leefbaarheid van deze streek en de belangen van eigen ondernemers.
We hebben mogen aanschouwen hoe de aanvrager van het agripark de heer Buijs om is gegaan met de door hem verworven bebouwingen. De aangekochte percelen heeft hij ontdaan van zijn greppels en begroeiing en vervolgens omgevormd tot megagrote kale percelen, welke straks blootgesteld worden aan rücksichtslos maaibeleid en sleepbemesting.
Graag wil ik (als bewoner en zeer betrokken bij deze streek en zijn ondernemers) u de volgende punten van zorg meegeven:
Beseft u dat:
* De komst van deze megastal een definitief einde maakt aan een eeuwenoud uniek gebied ?
* Er bij deze wijze van veehouderij met z'n werkwijze in combinatie met de monogewassen nauwelijks nog sprake is van fauna en flora.
* U uw eigen ondernemers het mes op de keel zet. U maakt met instemming van deze bedrijfsvorm een bewuste keus om met enkele grootmachten verder te gaan en daarmee zet u de toekomst van de huidige bedrijven onnodig op het spel.
* U een precedent schept voor andere grootmachten en landelijk een voorbeeld bent.
* Er bij de huidige melkveehouderij totaal niet de behoefte is aan een schaalvergroting van deze omvang en ook de akkerbouw in de hoek gedreven wordt.
* Er op het agripark 24 uur gewerkt wordt en er van stilte en duisternis geen sprake meer is.
* Maatschappelijk er totaal geen draagkracht voor is en eventuele weidegang onmogelijk wordt.
* Dat van genoemde extra werkgelegenheid totaal geen sprake is.
* Dat u indirect met toelaten van deze bedrijven de grondprijzen opdrijft met verstrekkende gevolgen, die ook buiten de landbouw merkbaar zullen zijn.
* U als provincie een maatschappelijke zorgplicht heeft voor het behoud van het landschap, de toekomst van eigen burgers, het huidige bedrijfsleven, maar ook voor het dierenwelzijn.
Ik hoop dat u zich los kunt maken van het charmeoffensief van de heer Buijs. Weet u gesteund door de inwoners van onze streek en dat het wijzigen van uw standpunt respectvol ontvangen zal worden.
Dank voor uw aandacht.
Tweede Termijn:
De volgende vragen zou ik graag beantwoord zien:
• Is behalve de toezegging door de gemeente voor nog mogelijke uitbreiding van bestaande bedrijven niet nog een grotere bedreiging de beschikbaarheid van grond en het oplopen van de grondprijzen? Een groot aantal bedrijven in de omgeving is diep gefinancierd en velen wachten de melkprijs af bij het wegvallen van het melkquotum in 2015 (hetgeen van bovenaf bepaald is). Al deze bedreigingen doet de gemeente af als “ondernemersrisico”. “Jullie hebben je kans gehad”, werd letterlijk uitgesproken. Heeft de provincie dezelfde visie of neemt zij haar ondernemers wel in bescherming?
• Hoeveel waarde hecht de provincie aan de huidige bedrijven? Heeft niet alleen evenwichtige “groei”, in samen hang met maatschappelijk draagvlak de toekomst? Deze vorm van veehouderij heeft immers niets meer van doen met opschalen.
• Er wordt door de heer Moorlag uitgesproken dat er geen instrumenten meer zijn om het tij te keren. Ik denk zelf dat de wil hiertoe ontbreekt. In deze sector ben je afhankelijk van wet- en regelgeving en dus van de overheden. Overgangsrecht, keukentafelgesprekken, eerder gedane toezeggingen en gewekte verwachtingen: ze vormen de basis voor een eventueel positief besluit voor de heer Buijs. Ik stel vast dat het College zich in alle bochten probeert te wringen om woord te houden aan de heer Buijs, ten koste van alles wat je maar bedenken kunt.
Geachte Commissie,
Dank voor het mogen uitspreken van onze zorg betreffende de megastal.
Het Hebrecht is aaneengesloten met het Rhederveld. De locatie van de eventuele megastal is dan ook aan deze streekgrens gesitueerd: Een gebied dat eeuwenoud ontoegankelijk was, vanwege het nat gehouden veen. Het betreft een verdedigingslinie, beter bekend als het Bourtangermoor: Begin 1900 ontgonnen en na 100 jaar, weliswaar in een andere vorm, nog altijd een uniek agrarisch gebied met stilte, duisternis en wilde dieren. De combinatie met een identiek gebied aan Duitse zijde maakt het juist zo bijzonder.
Maar aan deze eeuwenoude schoonheid komt kennelijk een einde. Ongeveer 20 jaar geleden is er om begrijpelijke reden een onderbroken verkavelingsweg aangelegd voor aan- en afvoer van mest en landbouwgewassen. Deze onderbreking is het afgelopen jaar opgeheven. De betonweg is inmiddels een sluiproute geworden voor verkeer en voor menig jongere een racebaan. De eerste mestbassins zijn in het landschap verrezen en als we er niet voor waken ook de eerste megastal.
Het kapot maken van dit gebied baart mij en velen met mij grote zorg. Macht, geld en prestige gaan kennelijk boven schoonheid en leefbaarheid van deze streek en de belangen van eigen ondernemers.
We hebben mogen aanschouwen hoe de aanvrager van het agripark de heer Buijs om is gegaan met de door hem verworven bebouwingen. De aangekochte percelen heeft hij ontdaan van zijn greppels en begroeiing en vervolgens omgevormd tot megagrote kale percelen, welke straks blootgesteld worden aan rücksichtslos maaibeleid en sleepbemesting.
Graag wil ik (als bewoner en zeer betrokken bij deze streek en zijn ondernemers) u de volgende punten van zorg meegeven:
Beseft u dat:
* De komst van deze megastal een definitief einde maakt aan een eeuwenoud uniek gebied ?
* Er bij deze wijze van veehouderij met z'n werkwijze in combinatie met de monogewassen nauwelijks nog sprake is van fauna en flora.
* U uw eigen ondernemers het mes op de keel zet. U maakt met instemming van deze bedrijfsvorm een bewuste keus om met enkele grootmachten verder te gaan en daarmee zet u de toekomst van de huidige bedrijven onnodig op het spel.
* U een precedent schept voor andere grootmachten en landelijk een voorbeeld bent.
* Er bij de huidige melkveehouderij totaal niet de behoefte is aan een schaalvergroting van deze omvang en ook de akkerbouw in de hoek gedreven wordt.
* Er op het agripark 24 uur gewerkt wordt en er van stilte en duisternis geen sprake meer is.
* Maatschappelijk er totaal geen draagkracht voor is en eventuele weidegang onmogelijk wordt.
* Dat van genoemde extra werkgelegenheid totaal geen sprake is.
* Dat u indirect met toelaten van deze bedrijven de grondprijzen opdrijft met verstrekkende gevolgen, die ook buiten de landbouw merkbaar zullen zijn.
* U als provincie een maatschappelijke zorgplicht heeft voor het behoud van het landschap, de toekomst van eigen burgers, het huidige bedrijfsleven, maar ook voor het dierenwelzijn.
Ik hoop dat u zich los kunt maken van het charmeoffensief van de heer Buijs. Weet u gesteund door de inwoners van onze streek en dat het wijzigen van uw standpunt respectvol ontvangen zal worden.
Dank voor uw aandacht.
Tweede Termijn:
De volgende vragen zou ik graag beantwoord zien:
• Is behalve de toezegging door de gemeente voor nog mogelijke uitbreiding van bestaande bedrijven niet nog een grotere bedreiging de beschikbaarheid van grond en het oplopen van de grondprijzen? Een groot aantal bedrijven in de omgeving is diep gefinancierd en velen wachten de melkprijs af bij het wegvallen van het melkquotum in 2015 (hetgeen van bovenaf bepaald is). Al deze bedreigingen doet de gemeente af als “ondernemersrisico”. “Jullie hebben je kans gehad”, werd letterlijk uitgesproken. Heeft de provincie dezelfde visie of neemt zij haar ondernemers wel in bescherming?
• Hoeveel waarde hecht de provincie aan de huidige bedrijven? Heeft niet alleen evenwichtige “groei”, in samen hang met maatschappelijk draagvlak de toekomst? Deze vorm van veehouderij heeft immers niets meer van doen met opschalen.
• Er wordt door de heer Moorlag uitgesproken dat er geen instrumenten meer zijn om het tij te keren. Ik denk zelf dat de wil hiertoe ontbreekt. In deze sector ben je afhankelijk van wet- en regelgeving en dus van de overheden. Overgangsrecht, keukentafelgesprekken, eerder gedane toezeggingen en gewekte verwachtingen: ze vormen de basis voor een eventueel positief besluit voor de heer Buijs. Ik stel vast dat het College zich in alle bochten probeert te wringen om woord te houden aan de heer Buijs, ten koste van alles wat je maar bedenken kunt.
14 dec 2009
Sojacolademelk
Persbericht, 15-12-2009. De Partij voor de Dieren in Groningen ondersteunt het 3FM Serious Request in het Glazen Huis en onderstreept hierbij het belang van meer plantaardige voeding in het westen voor de derde wereld. Op verschillende plekken in de stad kunnen mensen gratis warme chocolademelk op sojabasis drinken en naar eigen inzicht een bijdrage in de giftenpot stoppen. Alpro, fabrikant van sojaproducten, stelt de soja beschikbaar en verdubbelt de opbrengst.
De chocolademelk is volledig plantaardig en gebaseerd op sojadrank van Alpro, die verbouwd wordt op originele landbouwgrond, niet onttrokken aan het regenwoud. Zo zijn de nadelige gevolgen van melkproductie te vermijden. Overconsumptie van vlees en zuivel is de grootste oorzaak van de honger in de wereld en heeft verwoestende gevolgen voor klimaat, milieu en volksgezondheid.
Boeren kappen massaal regenwoud voor veevoerplantages en de helft van de wereldgraanoogst verdwijnt in de maag van landbouwdieren. Derde wereldgronden die eeuwenlang werden gebruikt om voedsel op te verbouwen, worden in steeds sneller tempo opgekocht door investeerders en veranderd in plantages voor de internationale veevoedermarkt.
Onderzoek van het Centrum voor Landbouw en Milieu heeft uitgewezen dat één koe jaarlijks net zoveel broeikasgas uitstoot als een auto die 70.000 kilometer rijdt. Koeienscheten en mest produceren wereldwijd één derde van het methaangas. Methaan warmt de aarde 20 keer zo snel op als CO2. De kunstmest, antibiotica en hormonen die de koeien krijgen toegediend, spoelen weg en komen in het drinkwater terecht, vernietigen koraalriffen en zijn de oorzaak van enorme 'dead zones' zonder enig leven in de oceanen. Voeg daaraan toe dat de productie van een litertje melk ook nog zo'n 990 liter water vergt en het zal duidelijk zijn dat we het hier hebben over een zeer onduurzame sector.
Melk is erg belangrijk voor kalfjes (die na de geboorte gelijk bij hun moeder worden weggehaald), maar niet voor mensen. 45% van de Nederlanders lijdt aan overgewicht door met name een te hoge consumptie van dierlijke eiwitten. De Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) heeft vorig jaar vastgesteld dat stimulering van zuivel- en vleesconsumptie tot duizenden doden per jaar zal leiden. Diverse wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat het consumeren van vlees en zuivel de kans op kanker en hart- en vaatziekten vergroot.
De chocolademelk is volledig plantaardig en gebaseerd op sojadrank van Alpro, die verbouwd wordt op originele landbouwgrond, niet onttrokken aan het regenwoud. Zo zijn de nadelige gevolgen van melkproductie te vermijden. Overconsumptie van vlees en zuivel is de grootste oorzaak van de honger in de wereld en heeft verwoestende gevolgen voor klimaat, milieu en volksgezondheid.
Boeren kappen massaal regenwoud voor veevoerplantages en de helft van de wereldgraanoogst verdwijnt in de maag van landbouwdieren. Derde wereldgronden die eeuwenlang werden gebruikt om voedsel op te verbouwen, worden in steeds sneller tempo opgekocht door investeerders en veranderd in plantages voor de internationale veevoedermarkt.
Onderzoek van het Centrum voor Landbouw en Milieu heeft uitgewezen dat één koe jaarlijks net zoveel broeikasgas uitstoot als een auto die 70.000 kilometer rijdt. Koeienscheten en mest produceren wereldwijd één derde van het methaangas. Methaan warmt de aarde 20 keer zo snel op als CO2. De kunstmest, antibiotica en hormonen die de koeien krijgen toegediend, spoelen weg en komen in het drinkwater terecht, vernietigen koraalriffen en zijn de oorzaak van enorme 'dead zones' zonder enig leven in de oceanen. Voeg daaraan toe dat de productie van een litertje melk ook nog zo'n 990 liter water vergt en het zal duidelijk zijn dat we het hier hebben over een zeer onduurzame sector.
Melk is erg belangrijk voor kalfjes (die na de geboorte gelijk bij hun moeder worden weggehaald), maar niet voor mensen. 45% van de Nederlanders lijdt aan overgewicht door met name een te hoge consumptie van dierlijke eiwitten. De Wereld Gezondheids Organisatie (WHO) heeft vorig jaar vastgesteld dat stimulering van zuivel- en vleesconsumptie tot duizenden doden per jaar zal leiden. Diverse wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat het consumeren van vlees en zuivel de kans op kanker en hart- en vaatziekten vergroot.
28 mei 2009
Inspraak tegen megastallen bij Provinciaal OmgevingsPlan Groningen
Woensdag 13 mei werd een hoorzitting gehouden voor bezwaren vanuit het publiek tegen het nieuwe Provinciale OmgevingsPlan (POP) van de provincie Groningen. Er waren veel veehouders die graag wilden uitbreiden maar daarbij tegen door de politiek gestelde grenzen lopen. Er is in dit land op dit moment te weinig (mest)ruimte voor de ambitie van alle veehouders.
Gelukkig zijn er ook burgers die gebruik maken van hun recht op inspraak. Hieronder de dialoog die mw Kenter hield met de leden van de commissie Omgeving en Milieu over haar bezwaar tegen de komst van megastallen.
Mw. Kenter: Geachte voorzitter, geachte commissieleden. Ik ben Mirjam Kenter. Ik woon in Vlagtwedde en daar geniet ik van de rust en de ruimte. Ik ben hier omdat ik mij zorgen maak over de komst van de megamelkveebedrijven naar de provincie Groningen. Ik wil graag drie aspecten noemen.
Allereerst de gevolgen voor het dierenwelzijn. Het is praktisch bijna onmogelijk om koeien weidegang aan te bieden bij aantallen van meer dan 250 koeien. Uit onderzoek van het CLM is gebleken dat koeien die buiten komen, minder welzijnsproblemen hebben en gezonder zijn. Bovendien is recentelijk aangetoond dat weidegang ook goedkoper is.
Schaalvergroting en het wegvallen van het melkquotum in 2015 werken in de hand dat steeds efficiënter gewerkt gaat worden. Als gevolg van het willen behalen van een zo hoog mogelijk rendement zal uitbuiting van de dieren aan de orde van de dag zijn.
Natuurbeheer zal steeds verder naar de achtergrond raken doordat met steeds grotere machines gewerkt gaat worden. Denk bijvoorbeeld aan sleepbemesting, waarbij een lange, zware slang over het gehele perceel getrokken wordt. Van voren naar achteren en van links naar rechts. Alle dieren die zich niet op tijd uit de voeten kunnen maken, worden vernietigd. Wat hier nog bijkomt: als gevolg van op grote schaal niet gefaseerd maaien krijgen weidevogels en andere kleine wilde dieren een steeds kleiner leefgebied.
Bovendien hebben hun jongen steeds minder kans van overleven. Nu gebeurt het geregeld dat melkveehouders niet gelijktijdig maaien, waardoor dieren zich nu nog naar andere, niet gemaaide percelen kunnen begeven.
Ten tweede noem ik de landschappelijke gevolgen en de maatschappelijke draagkracht. Het laten verrijzen van grote industriële gebouwen in het mooie uitgestrekte Groninger landschap zal grote impact hebben op dit landschap. Ik kan mij voorstellen dat dit nadelige gevolgen zal hebben voor het toerisme in de provincie. Karakteristieke landweggetjes zullen veranderen in een labyrint van maïs. Een bedrijf met 1.000 koeien heeft zeker 300 ha maïs nodig. Landbouwpercelen zullen zo efficiënt mogelijk verkaveld worden met weinig sloten en akkerranden, waardoor wilde dieren weinig bescherming meer vinden in het landschap.
Verder zal het aantal vervoersbewegingen toenemen doordat er veel afvoer van onder andere melk en dieren plaats vindt en aanvoer van veevoer. Hier is de plaatselijke infrastructuur vaak niet op berekend. Met uitzondering van de lobbyisten uit de melkveesector is de draagkracht onder de bevolking voor dit soort bedrijven erg klein. Uit allerlei onderzoek is gebleken dat praktisch de gehele bevolking voorstander is van weidegang bij koeien.
Als derde en laatste punt de economische gevolgen. Door de komst van deze megabedrijven zal er geen extra werkgelegenheid ontstaan, de werkgelegenheid voortvloeiend uit kleinere, bestaande bedrijven zal immers komen te vervallen. Het komt vaak voor dat boeren elders in het land uitgekocht worden voor grote bedragen en zich hier in de provincie Groningen vestigen. Dit heeft onnatuurlijke opdrijving van de grondprijs tot gevolg doordat deze boeren meer financiële middelen hebben om grote stukken land aan te kopen.
Schaalvergroting leidt over het algemeen tot goedkopere productie. Hierdoor zullen de melkprijzen onnodig onder druk komen te staan. Ook de biologische sector zal hier schade van ondervinden. De komst van deze grote bedrijven leidt dus alleen tot verrijking van enkele personen.
Dit alles in overweging nemend vraag ik u om het POP dusdanig aan te passen dat koeien niet hun leven lang worden opgesloten in deze megastallen. Ik dank u voor uw aandacht.
De voorzitter geeft gelegenheid tot het stellen van vragen.
Mw. Hazekamp (PvdD) merkt op dat dit een heel ander verhaal is dan het verhaal dat zojuist is gehoord. Zij is blij dat zowel een vorige spreker die een andere kant van de zaak heeft belicht als de laatste spreekster het met elkaar eens zijn dat grote melkveehouderijen grote nadelige gevolgen kunnen hebben. Mw. Kenter gaf aan dat weidegang goedkoper is dan het niet buiten laten van de dieren. Kan zij aangeven waarom dat zo is?
Mw. Kenter antwoordt dat dit gebleken is uit onderzoek dat is gedaan door het Agrarisch Dagblad.
Als de koeien buiten lopen, halen zij het voer zelf op en dan hoeft de boer dat niet te doen. Dat betekent dat er minder loonkosten gemaakt moeten worden en ook minder kosten voor machines.
Bovendien hoeft de boer minder krachtvoer bij te voeren en dat is ook goedkoper.
Dhr. Keurentjes (CDA) wilde dezelfde vraag stellen. Hij is benieuwd naar het onderzoek waarover mw. Kenter sprak. Zij sprak erover dat als het melkquotum verdwijnt, er een efficiëntere bedrijfstak ontstaat. Er zou een causaal verband zijn tussen efficiënter produceren en uitbuiting van dieren.
Kan zij dat toelichten?
Mw. Kenter antwoordt dat het op zich logisch is dat als je efficiënt wil produceren, er iemand de dupe van zal zijn. Het betekent dat de kosten zo laag mogelijk moeten worden gehouden en dat dit in dit geval de koe daarvan de dupe zal zijn.
Dhr. Keurentjes (CDA) vraagt of zij dat kan onderbouwen of dat het hier gaat om een aanname.
Mw. Kenter stelt dat zij dit op dit moment niet paraat heeft, maar dat dit blijkt uit verschillende onderzoeken en dat zij bereid is om dhr. Keurentjes dat onderzoek te doen toekomen.
Dhr. Haasken (VVD) merkt op dat het POP een ruimtelijk document is met een ruimtelijke uitwerking. Begrijpt hij goed dat mw. Kenter vraagt dat PS de weidegang in het POP zouden moeten regelen?
Mw. Kenter antwoordt dat gebleken is dat bij meer dan 250 koeien, de koeien niet meer buiten komen. Als de vestiging van megastallen wordt toegestaan, heeft dat als logisch gevolg dat de koeien niet meer buiten komen. Als die vestiging niet wordt toegestaan is de kans aanmerkelijk groter dat er een hoger percentage koeien buiten komt. Of er zou een verplichte weidegang in bestemmingsplannen moeten worden opgenomen. Dat is praktisch moeilijk, maar het zou een uitdaging zijn voor de boeren om dat te realiseren.
De voorzitter vraagt of mw. Kenter concreet pleit voor een maximaal aantal melkkoeien per bedrijf.
Mw. Kenter merkt op in ieder geval voor weidegang te pleiten. Uit de praktijk blijkt dat de koeien bij een aantal van 250 of hoger niet meer buiten komen.
De voorzitter concludeert dat het issue de weidegang is.
Dhr. Miedema (GroenLinks) heeft hierover een aanvullende vraag. Hoe zou je zoiets het beste kunnen regelen in het POP? Stelt u voor om de grootschalige melkveehouderij te scharen onder de intensieve veehouderij? Of is er een andere oplossing?
Mw. Kenter stelt dat het erop lijkt dat de melkveehouderij onder de intensieve veehouderij geschaard gaat worden.
Dhr. Miedema (GroenLinks) merkt op dat dit niet in het POP gebeurt.
Mw. Kenter antwoordt dat dit in de praktijk er wel op lijkt. Ook varkens en kippen komen niet meer buiten en de toekomst zal zijn dat de koeien ook niet meer buiten komen. Misschien is dat dan niet op papier intensieve veehouderij, maar in de praktijk is dat dan wel zo.
Dhr. Keurentjes (CDA) heeft een vraag betreffende de landschappelijke impact. Mw. Kenter stelde dat grote gebouwen in het buitengebied slecht zijn voor het toerisme en voor het landschap. Maakt dat ene grote gebouw verschil uit met betrekking tot het andere grote gebouw? Er zijn namelijk regels die dit reguleren. Bijvoorbeeld de milieuvergunning, de landschappelijke inpassing en dat soort elementen. Vindt u dan nog dat grote gebouwen lelijk zijn, maar maakt het nog verschil wat er in die gebouwen gebeurt? Bijvoorbeeld of er aardappelen in zitten, koeien of andere zaken?
Maakt dat verschil uit?
Mw. Kenter antwoordt dat het voor haar persoonlijk wel uitmaakt, maar zij denkt dat veel mensen die grote gebouwen lelijk vinden. Het is een persoonlijk gevoel. Uit het rapport van Alterra blijkt ook dat als er nieuwe stallen gebouwd worden, de oude stallen vaak niet gesloopt worden en dat zodoende een verstening van het landschap plaatsvindt. Oude stallen worden dan vaak gebruikt voor opslag van bijvoorbeeld caravans en dergelijke.
Dhr. Keurentjes (CDA) vraagt of mw. Kenter nu bezwaar heeft tegen alle grote dozen in het buitengebied of specifiek als er koeien in gehouden worden. Maakt het uit of er aardappelen of koeien in zitten?
Mw. Kenter stelt dat haar persoonlijke bezwaar groter is als daar koeien in zitten. Zij denkt dat er veel toeristen zijn die elk groot gebouw lelijk zullen vinden en dat als de provincie Groningen vol komt te staan met grote gebouwen dit ten koste gaat van het mooie Groninger landschap.
De voorzitter merkt op dat het issue van mw. Kenter is dat de koeien in de wei moeten staan.
Dhr. Keurentjes (CDA) begrijpt het nog niet. Mw. Kenter sprak over grote gebouwen. Als de koeien buiten lopen, dan zit er niets in die stallen. Maar de buurman heeft net zo’n doos staan en daar zitten aardappelen in. De ene doos vindt zij dan lelijk en de andere niet. Klopt dat?
Mw. Kenter antwoordt dat zij die dozen allebei lelijk vindt.
De voorzitter vat samen. Het eerste punt is dat de koeien naar buiten moeten en het tweede punt is dat grote gebouwen in het buitengebied lelijk zijn.
Gelukkig zijn er ook burgers die gebruik maken van hun recht op inspraak. Hieronder de dialoog die mw Kenter hield met de leden van de commissie Omgeving en Milieu over haar bezwaar tegen de komst van megastallen.
Mw. Kenter: Geachte voorzitter, geachte commissieleden. Ik ben Mirjam Kenter. Ik woon in Vlagtwedde en daar geniet ik van de rust en de ruimte. Ik ben hier omdat ik mij zorgen maak over de komst van de megamelkveebedrijven naar de provincie Groningen. Ik wil graag drie aspecten noemen.
Allereerst de gevolgen voor het dierenwelzijn. Het is praktisch bijna onmogelijk om koeien weidegang aan te bieden bij aantallen van meer dan 250 koeien. Uit onderzoek van het CLM is gebleken dat koeien die buiten komen, minder welzijnsproblemen hebben en gezonder zijn. Bovendien is recentelijk aangetoond dat weidegang ook goedkoper is.
Schaalvergroting en het wegvallen van het melkquotum in 2015 werken in de hand dat steeds efficiënter gewerkt gaat worden. Als gevolg van het willen behalen van een zo hoog mogelijk rendement zal uitbuiting van de dieren aan de orde van de dag zijn.
Natuurbeheer zal steeds verder naar de achtergrond raken doordat met steeds grotere machines gewerkt gaat worden. Denk bijvoorbeeld aan sleepbemesting, waarbij een lange, zware slang over het gehele perceel getrokken wordt. Van voren naar achteren en van links naar rechts. Alle dieren die zich niet op tijd uit de voeten kunnen maken, worden vernietigd. Wat hier nog bijkomt: als gevolg van op grote schaal niet gefaseerd maaien krijgen weidevogels en andere kleine wilde dieren een steeds kleiner leefgebied.
Bovendien hebben hun jongen steeds minder kans van overleven. Nu gebeurt het geregeld dat melkveehouders niet gelijktijdig maaien, waardoor dieren zich nu nog naar andere, niet gemaaide percelen kunnen begeven.
Ten tweede noem ik de landschappelijke gevolgen en de maatschappelijke draagkracht. Het laten verrijzen van grote industriële gebouwen in het mooie uitgestrekte Groninger landschap zal grote impact hebben op dit landschap. Ik kan mij voorstellen dat dit nadelige gevolgen zal hebben voor het toerisme in de provincie. Karakteristieke landweggetjes zullen veranderen in een labyrint van maïs. Een bedrijf met 1.000 koeien heeft zeker 300 ha maïs nodig. Landbouwpercelen zullen zo efficiënt mogelijk verkaveld worden met weinig sloten en akkerranden, waardoor wilde dieren weinig bescherming meer vinden in het landschap.
Verder zal het aantal vervoersbewegingen toenemen doordat er veel afvoer van onder andere melk en dieren plaats vindt en aanvoer van veevoer. Hier is de plaatselijke infrastructuur vaak niet op berekend. Met uitzondering van de lobbyisten uit de melkveesector is de draagkracht onder de bevolking voor dit soort bedrijven erg klein. Uit allerlei onderzoek is gebleken dat praktisch de gehele bevolking voorstander is van weidegang bij koeien.
Als derde en laatste punt de economische gevolgen. Door de komst van deze megabedrijven zal er geen extra werkgelegenheid ontstaan, de werkgelegenheid voortvloeiend uit kleinere, bestaande bedrijven zal immers komen te vervallen. Het komt vaak voor dat boeren elders in het land uitgekocht worden voor grote bedragen en zich hier in de provincie Groningen vestigen. Dit heeft onnatuurlijke opdrijving van de grondprijs tot gevolg doordat deze boeren meer financiële middelen hebben om grote stukken land aan te kopen.
Schaalvergroting leidt over het algemeen tot goedkopere productie. Hierdoor zullen de melkprijzen onnodig onder druk komen te staan. Ook de biologische sector zal hier schade van ondervinden. De komst van deze grote bedrijven leidt dus alleen tot verrijking van enkele personen.
Dit alles in overweging nemend vraag ik u om het POP dusdanig aan te passen dat koeien niet hun leven lang worden opgesloten in deze megastallen. Ik dank u voor uw aandacht.
De voorzitter geeft gelegenheid tot het stellen van vragen.
Mw. Hazekamp (PvdD) merkt op dat dit een heel ander verhaal is dan het verhaal dat zojuist is gehoord. Zij is blij dat zowel een vorige spreker die een andere kant van de zaak heeft belicht als de laatste spreekster het met elkaar eens zijn dat grote melkveehouderijen grote nadelige gevolgen kunnen hebben. Mw. Kenter gaf aan dat weidegang goedkoper is dan het niet buiten laten van de dieren. Kan zij aangeven waarom dat zo is?
Mw. Kenter antwoordt dat dit gebleken is uit onderzoek dat is gedaan door het Agrarisch Dagblad.
Als de koeien buiten lopen, halen zij het voer zelf op en dan hoeft de boer dat niet te doen. Dat betekent dat er minder loonkosten gemaakt moeten worden en ook minder kosten voor machines.
Bovendien hoeft de boer minder krachtvoer bij te voeren en dat is ook goedkoper.
Dhr. Keurentjes (CDA) wilde dezelfde vraag stellen. Hij is benieuwd naar het onderzoek waarover mw. Kenter sprak. Zij sprak erover dat als het melkquotum verdwijnt, er een efficiëntere bedrijfstak ontstaat. Er zou een causaal verband zijn tussen efficiënter produceren en uitbuiting van dieren.
Kan zij dat toelichten?
Mw. Kenter antwoordt dat het op zich logisch is dat als je efficiënt wil produceren, er iemand de dupe van zal zijn. Het betekent dat de kosten zo laag mogelijk moeten worden gehouden en dat dit in dit geval de koe daarvan de dupe zal zijn.
Dhr. Keurentjes (CDA) vraagt of zij dat kan onderbouwen of dat het hier gaat om een aanname.
Mw. Kenter stelt dat zij dit op dit moment niet paraat heeft, maar dat dit blijkt uit verschillende onderzoeken en dat zij bereid is om dhr. Keurentjes dat onderzoek te doen toekomen.
Dhr. Haasken (VVD) merkt op dat het POP een ruimtelijk document is met een ruimtelijke uitwerking. Begrijpt hij goed dat mw. Kenter vraagt dat PS de weidegang in het POP zouden moeten regelen?
Mw. Kenter antwoordt dat gebleken is dat bij meer dan 250 koeien, de koeien niet meer buiten komen. Als de vestiging van megastallen wordt toegestaan, heeft dat als logisch gevolg dat de koeien niet meer buiten komen. Als die vestiging niet wordt toegestaan is de kans aanmerkelijk groter dat er een hoger percentage koeien buiten komt. Of er zou een verplichte weidegang in bestemmingsplannen moeten worden opgenomen. Dat is praktisch moeilijk, maar het zou een uitdaging zijn voor de boeren om dat te realiseren.
De voorzitter vraagt of mw. Kenter concreet pleit voor een maximaal aantal melkkoeien per bedrijf.
Mw. Kenter merkt op in ieder geval voor weidegang te pleiten. Uit de praktijk blijkt dat de koeien bij een aantal van 250 of hoger niet meer buiten komen.
De voorzitter concludeert dat het issue de weidegang is.
Dhr. Miedema (GroenLinks) heeft hierover een aanvullende vraag. Hoe zou je zoiets het beste kunnen regelen in het POP? Stelt u voor om de grootschalige melkveehouderij te scharen onder de intensieve veehouderij? Of is er een andere oplossing?
Mw. Kenter stelt dat het erop lijkt dat de melkveehouderij onder de intensieve veehouderij geschaard gaat worden.
Dhr. Miedema (GroenLinks) merkt op dat dit niet in het POP gebeurt.
Mw. Kenter antwoordt dat dit in de praktijk er wel op lijkt. Ook varkens en kippen komen niet meer buiten en de toekomst zal zijn dat de koeien ook niet meer buiten komen. Misschien is dat dan niet op papier intensieve veehouderij, maar in de praktijk is dat dan wel zo.
Dhr. Keurentjes (CDA) heeft een vraag betreffende de landschappelijke impact. Mw. Kenter stelde dat grote gebouwen in het buitengebied slecht zijn voor het toerisme en voor het landschap. Maakt dat ene grote gebouw verschil uit met betrekking tot het andere grote gebouw? Er zijn namelijk regels die dit reguleren. Bijvoorbeeld de milieuvergunning, de landschappelijke inpassing en dat soort elementen. Vindt u dan nog dat grote gebouwen lelijk zijn, maar maakt het nog verschil wat er in die gebouwen gebeurt? Bijvoorbeeld of er aardappelen in zitten, koeien of andere zaken?
Maakt dat verschil uit?
Mw. Kenter antwoordt dat het voor haar persoonlijk wel uitmaakt, maar zij denkt dat veel mensen die grote gebouwen lelijk vinden. Het is een persoonlijk gevoel. Uit het rapport van Alterra blijkt ook dat als er nieuwe stallen gebouwd worden, de oude stallen vaak niet gesloopt worden en dat zodoende een verstening van het landschap plaatsvindt. Oude stallen worden dan vaak gebruikt voor opslag van bijvoorbeeld caravans en dergelijke.
Dhr. Keurentjes (CDA) vraagt of mw. Kenter nu bezwaar heeft tegen alle grote dozen in het buitengebied of specifiek als er koeien in gehouden worden. Maakt het uit of er aardappelen of koeien in zitten?
Mw. Kenter stelt dat haar persoonlijke bezwaar groter is als daar koeien in zitten. Zij denkt dat er veel toeristen zijn die elk groot gebouw lelijk zullen vinden en dat als de provincie Groningen vol komt te staan met grote gebouwen dit ten koste gaat van het mooie Groninger landschap.
De voorzitter merkt op dat het issue van mw. Kenter is dat de koeien in de wei moeten staan.
Dhr. Keurentjes (CDA) begrijpt het nog niet. Mw. Kenter sprak over grote gebouwen. Als de koeien buiten lopen, dan zit er niets in die stallen. Maar de buurman heeft net zo’n doos staan en daar zitten aardappelen in. De ene doos vindt zij dan lelijk en de andere niet. Klopt dat?
Mw. Kenter antwoordt dat zij die dozen allebei lelijk vindt.
De voorzitter vat samen. Het eerste punt is dat de koeien naar buiten moeten en het tweede punt is dat grote gebouwen in het buitengebied lelijk zijn.
7 mrt 2009
Het is niet eerlijk dat Groningen alleen kleine bio-industrie boeren wil tegenhouden
In een brief aan de provincie maakt Hilbrand Sinnema van LTO Noord van LTO Noord op verschillende punten bezwaar tegen het Groningse Provinciaal Omgevingsplan (POP). De grote bio-industrie boeren mogen verder groeien, maar de kleine bio-industrie boeren mogen niets.
Dat is inderdaad niet eerlijk, het zou beter zijn als ook de grote bio-industrie boeren een halt wordt toegeroepen.
Stem daarom mee met de Groningse fractie van de Partij voor de Dieren die een e-mailactie zijn gestart om de vestiging van melkveehouderijen van wel 1000 koeien (in de stad en daar buiten) wil laten verbieden in het POP.
Dat is inderdaad niet eerlijk, het zou beter zijn als ook de grote bio-industrie boeren een halt wordt toegeroepen.
Stem daarom mee met de Groningse fractie van de Partij voor de Dieren die een e-mailactie zijn gestart om de vestiging van melkveehouderijen van wel 1000 koeien (in de stad en daar buiten) wil laten verbieden in het POP.
9 feb 2009
Protesteer tegen megastallen van meer dan 800 koeien
Megastallen hebben grote negatieve gevolgen. De dieren komen nooit meer buiten en kunnen geen natuurlijk gedrag uitoefenen. Grote hoeveelheden dieren bij elkaar vergroot de kans op de uitbraak van dierziektes en het gebruik van antibiotica is een gevaar voor de volksgezondheid. Zulke stallen zijn lelijk en verminderen de belevingswaarde van het Groningse landschap. Grote hoeveelheden veevoer worden van ver weg aangevoerd, waarbij door het kappen van regenwouden, klimaat en biodiversiteit ernstig worden aangetast.
Stuur de Gedeputeerde Staten van Groningen via onderstaande banner een protestmail.
Laat 1000 koeien grazen, buiten de stad!
Megastallen in Groningen? BOE!
Het Groningse Provinciaal OmgevingsPlan definieert intensieve veehouderij zodanig dat veefabrieken met 1000 melkkoeien gewoon mogelijk worden, ook in de stad.
Protesteer NU
17 dec 2008
Gedeputeerde Staten moeten megaveehouderij uit stad Groningen weren
In de Gezinsbode van 17 december wordt de komst aangekondigd van een melkveehouder die van plan is om binnen de Groninger stadsgrenzen 800 melkkoeien en nog eens 700 andere runderen te gaan houden.
Het is provinciaal (POP) beleid in Groningen om nieuwbouw van bio-industrie te verbieden.
De plannen van boer van Wildt aan de Winschoterweg vallen zeker onder bio-industrie.
Van Wildt verdedigt zijn plannen om zijn koeien het hele jaar rond binnen te houden met onzinnige argumenten als “een koe is in de stal beter af” en “het is beter voor het milieu”.
De vergunningen voor deze megawaanzin moeten nog worden aangevraagd.
Dit is een goede testcase of het beleid van de Provincie Groningen wel consequent wordt uitgevoerd. Behalve de Wildt staat niemand te wachten op deze grootschalige uitmelding van koeien.
De Partij voor de Dieren gaat in de Staten(commissie) over de plannen vragen stellen.
Zie ook: de Agrosector dendert door.
7 nov 2008
Weinig beperkingen aan bio-industrie in de Provincie Groningen
Gedeputeerde Douwe Hollenga van de Provincie Groningen antwoordt op vragen van leden van de commissie Omgeving en Milieu op 29 oktober het volgende op de vraag of de provincie nieuwvestiging van bio-industrie als neventak zou toestaan:
Neventak. Sommige partijen vragen of de mogelijkheid hiertoe kan worden geboden. Het College kiest daar niet voor, want zij denkt dat op dat moment dat de weg wordt opengezet voor grootschalige intensieve veehouderij. Vandaag is het een toevoeging aan een bedrijf en over twee jaar ontstaat dan weer de discussie over een verdere uitbreiding. Ook het feit telt dat ongelijkheid zou ontstaan tussen bestaande bedrijven die we nu al wel de mogelijkheid geven en bedrijven die na vandaag een intensieve tak zouden mogen toevoegen. Het College wil dat niet.
De definitie. De definitie van intensieve veehouderij is heel duidelijk. Het betreft een niet grondgebonden agrarisch bedrijf waarin het houden van varkens, kalveren, pelsdieren en pluimvee geheel of nagenoeg geheel plaatsvindt in gebouwen. Het biologisch houden van dieren, conform art. 2 van de Landbouwkwaliteitswet, alsmede het houden van melk- en rundvee, schapen of paarden wordt niet aangemerkt als intensieve veehouderij. De formulering is heel duidelijk en die is goed te verdedigen. Dhr. Hollenga gaat ervan uit dat hij ook antwoord heeft gegeven op de betreffende vraag.
Uitbreiding bestaande bedrijven. Met betrekking tot de uitbreiding van de bestaande bedrijven – in Groningen gaat het maar om een heel beperkt aantal bedrijven – zal worden gehandeld conform de Verordening en dat zal op een nette manier gebeuren, waarbij rekening wordt gehouden met het landschap.
Tot zover de heer Hollenga.
Voor de goede lezer: er worden in de Provincie Groningen weinig beperkingen opgelegd aan een boer die wil investeren in bio-industrie. Heeft hij nog geen neventak dan moet hij een bedrijf opkopen die al een neventak heeft en Klaar is Kees.
Opmerkelijk is ook dat de grootschalige melkveehouderij en de biologische bio-industrie niet valt onder de definitie van bio-industrie voor de Provincie. Dat is jammer want deze sector is nauwelijks diervriendelijker dan regulier. Hoogstens wordt varkens en kippen toegang geboden tot een betonnen buitenbak.
Neventak. Sommige partijen vragen of de mogelijkheid hiertoe kan worden geboden. Het College kiest daar niet voor, want zij denkt dat op dat moment dat de weg wordt opengezet voor grootschalige intensieve veehouderij. Vandaag is het een toevoeging aan een bedrijf en over twee jaar ontstaat dan weer de discussie over een verdere uitbreiding. Ook het feit telt dat ongelijkheid zou ontstaan tussen bestaande bedrijven die we nu al wel de mogelijkheid geven en bedrijven die na vandaag een intensieve tak zouden mogen toevoegen. Het College wil dat niet.
De definitie. De definitie van intensieve veehouderij is heel duidelijk. Het betreft een niet grondgebonden agrarisch bedrijf waarin het houden van varkens, kalveren, pelsdieren en pluimvee geheel of nagenoeg geheel plaatsvindt in gebouwen. Het biologisch houden van dieren, conform art. 2 van de Landbouwkwaliteitswet, alsmede het houden van melk- en rundvee, schapen of paarden wordt niet aangemerkt als intensieve veehouderij. De formulering is heel duidelijk en die is goed te verdedigen. Dhr. Hollenga gaat ervan uit dat hij ook antwoord heeft gegeven op de betreffende vraag.
Uitbreiding bestaande bedrijven. Met betrekking tot de uitbreiding van de bestaande bedrijven – in Groningen gaat het maar om een heel beperkt aantal bedrijven – zal worden gehandeld conform de Verordening en dat zal op een nette manier gebeuren, waarbij rekening wordt gehouden met het landschap.
Tot zover de heer Hollenga.
Voor de goede lezer: er worden in de Provincie Groningen weinig beperkingen opgelegd aan een boer die wil investeren in bio-industrie. Heeft hij nog geen neventak dan moet hij een bedrijf opkopen die al een neventak heeft en Klaar is Kees.
Opmerkelijk is ook dat de grootschalige melkveehouderij en de biologische bio-industrie niet valt onder de definitie van bio-industrie voor de Provincie. Dat is jammer want deze sector is nauwelijks diervriendelijker dan regulier. Hoogstens wordt varkens en kippen toegang geboden tot een betonnen buitenbak.
Abonneren op:
Posts (Atom)