Aardgas, export en Waddenzee

Graag wil ik een aspect van het aardgasbeleid naar voren brengen dat vrijwel nooit ter sprake komt, ten onrechte zoals ik zal aantonen..
Het betreft de relatie tussen de omvang van de gasexport en de geschatte gasreserves in de Waddenzee.
Als argument voor de noodzaak van de winning van het Waddengas wordt altijd gezegd dat het gas nodig is voor onze energievoorziening.
Dat nu is grote onzin.
De export van nederlands aardgas bedroeg in 2004 50,5 miljard m3, terwijl de binnenlandse verkoop in dat jaar veel kleiner was, nl. 35,2 miljard m3.
De totale gasafzet in 2004 bedroeg 85,7 miljard m3. [Jaarverslag Gasunie 2004]
De hoeveelheid aardgas in de Waddenzee wordt geschat op 200 - 250 miljard m3.
Dat wil zeggen dat het Waddengas overeenkomt met slechts 4-5 jaar gasexport en met maar 3 jaar totale gasproductie!!
Het is dus duidelijk dat het argument dat het Waddengas belangrijk is voor onze energievoorziening grote onzin is. Er moet dus een andere reden zijn.
Tevens betekent dit dat het veiligstellen van onze energievoorziening beter gediend is met het verminderen en op den duur, als de huidige contracten zijn verlopen, met het stoppen van de gasexport.
In het laatste geval kunnen we nog tot circa 2040 toe met ons eigen aardgas. En als we de aardgasbaten goed besteden zullen tegen die tijd moderne energietechnologie en duurzame energiebronnen grotendeels in ons energieverbruik kunnen voorzien, ook zonder Waddengas..
Deze discussie is extra actueel nu er zoveel te doen is over de toekomstige afhankelijkheid van Russisch aardgas, vanwege de tijdelijke onderbreking van de levering van Russisch gas aan de Oekraine.
En niet alleen daarom. Er zijn nog twee redenen om de export van ons aardgas ter discussie te stellen, die resp. de economie en het milieu betreffen.
. De economische reden is dat Nederland aan de gasexport veel minder verdient dan aan de gasverkoop in eigen land. De gemiddelde opbrengst per m3 van het exportgas is liefst 3 maal lager dan de gemiddelde opbrengst van het binnenlands gas.
Zou Nederland al het aardgas in het binnenland verkopen, zou dat de komende 20 jaar miljarden meer opbrengen.
Je vraagt je af waarom we dan in godsnaam ons aardgas exporteren.
Wel, niet omdat de nederlandse staat veel aan de export verdient, integendeel, maar omdat Shell en Esso meer verdienen aan de export van ons gas dan aan verkoop in het binneland. Dat komt omdat de belasting op binnenlands gas rond de 90% ligt en op exportgas nul procent.
Het is ook algemeen bekend dat niet de regering maar Shell & Esso de zeggenschap hebben over het sluiten van [steeds nieuwe] exportcontracten van ons aardgas.
Door de discussie te richten op het al of niet winnen van het Waddengas worden veel belangrijkere discussies vermeden.
Het lijkt me dat er een mooie rol is weggelegd voor milieuorganisaties en politieke partijen om die discussie eindelijk eens aan te gaan en om medestanders te vinden om de Nederlands gaspolitiek te politiseren en te verbreden.
. Dan de milieuoverweging. Iedereen weet dat de luchtkwaliteit in Nederland vrijwel overal te wensen over laat, om het zacht te zeggen, en dat dit vooral komt door de uitstoot door automotoren.
Waarom gebruiken we niet ons eigen aardgas als autobrandstof?
De emissies van gasmotoren zijn veel lager dan van benzine- of dieselmotoren.
Het is wederom duidelijk waarom dat al 40 jaar lang maar niet gebeurt:
Het zijn weer Shell en Esso die meer verdienen met de productie en verkoop van benzine en diesel.
Hoe lang laten we ons nog bestelen door concerns die tientallen miljarden winst per jaar maken, stilzwijgend goedgekeurd door de politieke top?
Het zou interessant zijn om eens na te gaan hoeveel ex-ministers een betaalde baan hebben bij onze oliemulti’s.