Moet Groningen Berlijn en Hamburg bij aanleg lijn betrekken?

Er is belangstelling vanuit Duitsland voor de aanleg van een hoge snelheidslijn van Amsterdam via Groningen, Hamburg naar Berlijn.
Deze belangstelling is er omdat de fabrikant van de zweeftrein (Siemens) uit Duitsland afkomstig is. Door de wensen van de “Groningse” politici zien zij weer een kans om de zweeftrein in productie te krijgen. Het is dus niet een belangstelling die gestoeld is op waarachtige economische overwegingen (om het Noorden van Nederland en Duitsland bloeiend te krijgen), maar pure belangenverstrengeling. Door tijdelijk te hameren op het belang van een hogesnelheidslijn (waarvoor wel steun is), probeert men waarschijnlijk in een later stadium de zweeftrein weer naar voren te schuiven.

Een deel van het debacle van de Betuwelijn is dat de Duitsland geen medewerking verleende bij het doortrekken van de lijn op Duits grondgebied. Ongetwijfeld hebben de pleiters voor de Betuwelijn geschermd met de Duitse belangen en medewerking bij de exploitatie.

Een reiziger die wil reizen tussen Amsterdam en Berlijn zal het vliegtuig nemen. Dat is sneller en kan nu al. Vliegverbindingen door verschillende organisaties die op concurrentiebasis proberen tot een voordelig tarief te komen, is een oneindig voordeliger manier van reizen dan de aanleg van hogesnelheidslijnen, of het nu zweeftreinen of gewone treinen zijn. Het afbreukrisico is nu eenmaal veel kleiner. Het kost niets om een vliegtuig niet meer op te laten stijgen, hooguit is het jammer van wat marketing. Maar het niet meer gebruiken van een honderden kilometers lange rail, hoog op betonnen palen in het landschap, dat is niet alleen zonde van de miljarden investering, maar ook horizonvervuiling. Het argument van milieuvervuiling door het vliegtuig is peanuts, vergeleken met de kapitaalvernietiging.