Dierendag is geen dag voor dierenmishandeling

Bij de Partij voor de Dieren in Groningen is het organiseren van een snoekdag voor de jeugd in Veendam op Dierendag slecht gevallen. "Dat ze nu uitgerekend op 4 oktober, de dag die internationaal bekend staat als een dag waarop wij dankzij Franciscus van Assisi stilstaan bij de dieren en hoe zij leven, aan onze jeugd willen leren hoe ze vissen uit het water moeten sleuren en hoe ze deze, gewond en wel, weer kunnen terugzetten… ik ben verbijsterd!" aldus Anja Hazekamp, Statenlid van de Partij voor de Dieren in Groningen.
Het was bij veel vissers slecht gevallen dat de Partij voor de Dieren de hengelsport aan banden wil leggen: in reacties op een eerder interview van Hazekamp beweerden zij juist veel van de natuur en van dieren te houden. Dat hengelen volgens de Partij voor de Dieren dierenmishandeling is, vonden ze heel erg en zij herkenden zich niet in dat beeld. Het is dan toch wel een beetje wrang dat de hengelsportfederatie Groningen/Drenthe uitgerekend op Dierendag een cursus vissen aanbiedt aan de jeugd.
De datum van dierendag gaat terug op het overlijden van de heilige Franciscus van Assisi. Hij bekommerde zich om het lot van zwervers en armen, maar ook van planten en dieren. Volgens de legende voerde hij hele gesprekken met dieren. Zijn sterfdag werd tijdens een internationaal congres van verenigingen voor de bescherming van dieren in 1929 in Wenen uitgeroepen tot Werelddierendag. In Nederland is dierendag het moment om je huisdier te verwennen en na te denken over de verhouding tussen mens en dier. Vanaf de jaren 60 stond dierendag steeds meer in het teken van rechten voor dieren.
De laatste jaren wordt op dierendag veel aandacht gegeven aan dieren en kinderen. Onder het begrip "natuurtekortstoornis" wordt een aantal verschijnselen verstaan die kinderen van nu zouden vertonen: overgewicht, niet buiten willen spelen, niet weten dat melk van een koe komt. Vissen is volgens hengelaars een goede gelegenheid om hier iets aan te doen en kinderen in contact te laten komen met de natuur. De hengelsport getuigt echter van weinig respect voor dieren. Volgens een NIPO onderzoek uit 2002 vindt 73% van de Nederlandse bevolking dat hengelen geen geschikte methode is om kinderen mededogen voor dieren bij te brengen.
Vissen is geen onschuldig tijdverdrijf. Het is vermaak met dieren, waarbij het dier wordt gevangen met een haak, aan zijn bek uit het water getrokken, vervolgens vastgepakt en onthaakt. Vissen zijn hoogontwikkelde gewervelde dieren met gevoel en bewustzijn, die pijn en angst kunnen ervaren. Dit blijkt onder andere uit internationaal gepubliceerd wetenschappelijk werk en het feit dat dierexperimentencommissies hier ook van uitgaan. In 2002 is het doden van palingen door middel van een zoutbad verboden, omdat dit de dieren onnodig laat lijden. In 2003 heeft de universiteit van Edinburgh onomstotelijk aangetoond dat vissen, in dit geval regenboogforellen, op dezelfde wijze op pijnprikkels reageren als mensen en andere gewervelde dieren.
De netten waar vissen in worden gehouden veroorzaken vaak levensbedreigende verwondingen voor hun beschermende slijmlaag die essentieel is voor hun overleven. Maar ook vogels leggen het loodje door deze "sport". In veel (water)vogels worden vishaken en vislood aangetroffen. Ook raken veel dieren verstrikt in achtergelaten of verloren visdraad. Lood leidt tot een langzame loodvergiftiging en uiteindelijk een pijnlijke dood. Dierenambulances en vogelasielen worden regelmatig met slachtoffers geconfronteerd.
Ook het milieu is slachtoffer van de vissers. Het achtergebleven lood leidt tot vergiftiging van de bodem en het water. Naar schatting wordt jaarlijks meerdere tonnen aan lokmiddelen in het water gegooid. Dit leidt tot een verdere eutrofiëring van het water dat al zo voedselrijk is door alle mestgronden die uit de landbouwgronden spoelen. Algen en waterplanten gebruiken dan alle zuurstof uit het water.
Vroeger visten mensen om in hun basisvoorzieningen te voorzien. Tegenwoordig doen ze het voor de lol. De boodschap van Franciscus van Assisi is nog niet doorgedrongen, gezien het feit dat mensen het nog niet kunnen laten om het vangen van dieren als ontspanning te zien. De Partij voor de Dieren vindt het belangrijk dat de relatie tussen mens en natuur en zeker die tussen kind en dier nieuw elan krijgt, maar dit mag niet ten koste gaan van dieren. Een moestuin bijhouden is een prima manier om kinderen in contact met de natuur te brengen. Of neem samen met je kind de hond van je bejaarde buurvrouw mee het park in en ga daar eens lekker mee ravotten.

Door: Anja Hazekamp, lid van de Provinciale Staten namens de Partij voor de Dieren en Barbara van Genne, lijsttrekker bij de waterschapsverkiezingen in Hunze en Aa’s namens de Partij voor de Dieren.