Achterkamertjespolitiek in de provincie bij steun veehouderij?

Ook opmerkelijk uit de commissie Omgeving en Milieu van de Provinciale Staten Groningen is het volgende:

Mw. Hazekamp (PvdD) is blij met het Voorontwerp POP. Het geeft een goed beeld van de kernkwaliteiten en het belang van het Groninger landschap. Echter, de PvdD maakt zich net als andere partijen zorgen over de borging van die kwaliteiten. Zijn die gebieden in de praktijk daadwerkelijk goed beschermd en zijn de kernkwaliteiten goed beschermd?
Naar aanleiding van het Voorontwerp heeft mw. Hazekamp een aantal schriftelijke vragen ingediend en stelt nu nog een aantal vragen van inhoudelijke en procedurele aard.
De PvdD is blij met het verbod op de nieuwe vestiging van intensieve veehouderij, maar dit zou ook betrekking moeten hebben op koeien. GroenLinks refereerde al aan de Wageningse hoogleraar die vindt dat het betreffende onderscheid niet meer kan worden gemaakt en dat ook de melkveehouderij te beschouwen is als intensieve veehouderij. Op dit gebied is dus nog veel te doen.
De ontheffingen die mogelijk zijn, zijn veel te ruim. De PvdD maakt zich er grote zorgen over en zou graag zien dat er beperkingen worden aangebracht, hetzij door bijvoorbeeld de Staten de mogelijkheid te geven om een reactie te geven als er een ontheffing aan de orde is, dan wel door aanpassing van art. 6.1 van de Verordening.

De definities. De beantwoording van de gestelde schriftelijke vragen laat zien dat de definitie van bijvoorbeeld ‘intensieve veehouderij’ in het Voorontwerp staat genoemd. Noch de definitie van ‘intensieve veehouderij, noch die van ‘neventak’, noch de definitie van ‘grondgebondenheid’ is echter ook daadwerkelijk vastgelegd in de begripsbepalingen van de Verordening. De PvdD zou graag van het College willen horen of dat voldoende rechtsgeldige bescherming biedt. Zo niet, verzoekt de PvdD om ongewenste ontwikkelingen uit te sluiten de opname van deze begrippen in de begrippenlijst in de Verordening zelf.

De bouwblokken. Uit de uitbreidingsmogelijkheden van de bouwblokken van 1 naar 2 hectare kunnen ongewenste ontwikkelingen voortvloeien.
Ten eerste de inpassing in het landschap. Die uitbreiding is eigenlijk nauwelijks mogelijk in de provincie. Er wordt aangegeven dat via keukentafelgesprekken moet worden gezorgd dat deze grote bebouwingen worden ingepast in het landschap. De PvdD maakt zich hierover zorgen. Zijn die keukentafelgesprekken bedoeld om regels nader uit te werken en nader in te vullen? Of zijn die bedoeld om regels te omzeilen? Kortom: fungeren deze keukentafels als keukens of als achterkamers?