Het is ook het gebied van de muskusratten, die in het gebied vrij mogen zwemmen en aan de randen worden verdelgd. Op de foto hieronder is dat goed te zien. Vooraan het drijvende huisje waarin de muskusratten worden gelokt om te worden verdronken. 50 en honderd meter verderop links van het tekstvlak en bij de rechterbovenhoek twee winterverblijven voor muskusratten.
Zij bouwen dit met riet in het ondiepe water om in te wonen, zolang zij zich niet verleiden om buiten de grens van hun kwetsbare gebied te begeven.
In de publieke opinie staat de muskusrat bekend als een dier dat dijken ondergraaft. Maar dat doet een muskusrat alleen wanneer er aan de voet van die dijk een sloot is. Is de afstand van de sloot tot de dijk groot, dan komt een muskusrat niet in een dijk. Het heeft er in principe niets anders te zoeken dan bescherming vanuit een onder water toegankelijk hol. Dat hol hoeft (zoals op de foto te zien is, niet in een dijklichaam.
Afgezien van de gebrekkige onderbouwing van het nut van de huidige bestrijding zijn de kosten erg hoog: 34 miljoen euro per jaar. Dat is 220 euro per muskusrat. En dat terwijl de relatie tussen het aantal muskusratten en de hoeveelheid schade aan dijken en oevers allerminst vaststaat.
Het is de moeite waard te doordenken of in ons land niet wat meer rekening kan worden gehouden met het combineren van de belangen van dit dier en mogelijke natuurvoordelen van het anders gebruiken van de grond tussen dijk en sloot. Ook zijn er vele manieren om te voorkomen dat muskusratten en beverratten etc. gaan graven in een dijk.
